مقاله‌ها و چکیده‌ها

تدوین برنامه آموزشی – روان شناختی زندگی سازگار با اتیسم و اثربخشی آن بر کاهش علائم اتیسم در کودکان مبتلا و کیفیت زندگی مادران آنها، ۱۳۹۱

چیمه، ن.، طهماسیان، کارینه.، پوراعتماد، ح.ر.، افقی، هـ .، احمدآبادی، ز.، (۱۳۹۱). تدوین برنامه آموزشی – روان شناختی زندگی سازگار با اتیسم و اثربخشی آن بر کاهش علائم اتیسم در کودکان مبتلا و کیفیت زندگی مادران آنها. فصلنامه ایرانی کودکان استثنایی، ۲، ۱۳، ۳۱-۲۱

چکیده:

هدف: هدف از انجام پژوهش، تهیه یک برنامه آموزشی- روان شناختی “زندگی سازگار با اتیسم” برای والدین و بررسی اثربخشی آن بر کاهش علائم اتیسم در کودکان مبتلا به این اختلال و بهبود کیفیت زندگی مادران آنها بود. روش: در این پژوهش، ۵۰ نفر از مادران کودکان مبتلا به اتیسم (۲۴ نفر در گروه مداخله و ۲۶ نفر در گروه گواه) مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه مداخله در ده جلسه آموزشی گروهی دو ساعته شرکت کردند و گروه گواه هیچ مداخله­ای دریافت نکردند. اثربخشی این مداخله در دو زمان پیش­آزمون و پس­آزمون توسط مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و چک لیست ارزیابی درمان اتیسم آزمون شد. یافته‌­ها: این مداخله بطور معنی‌داری علائم اتیسم کودکان (بجز بهداشت جسمی و رفتاری) و نمره کل آزمون کیفیت زندگی مادران را بهبود بخشید. نتیجه‌گیری: برنامه “زندگی سازگار با اتیسم ” با افزایش آگاهی و سازگاری و ارائه راهکارهای انطباق بیشتر مادران با مشکلات رایج کودکان مبتلا به اتیسم، به کاهش مشکلات مادران، بهبود کیفیت زندگی و برخی نشانه­های اتیسم منجر می­شود.

 

اثربخشی برنامه پرنده کوچولو بر بهبود سلامت عمومی مادران کودکان اتیستیک، ۱۳۹۰

فصلنامه خانواده پژوهی

سال هفتم/ شماره ۲۷/ پاییز ۱۳۹۰

اثربخشی برنامه پرنده کوچولو بر بهبود سلامت عمومی مادران کودکان اتیستیک

خرم آبادی راضیه,پوراعتماد حمیدرضا,مظاهری علی,دهقانی محسن,باقریان خسروشاهی صنم

بسیاری از تحقیقات نشان داده اند که خانواده های کودکان اتستیک، به خصوص والدین آن ها با استرس شدیدی مواجه می شوند و دچار مشکلات روان شناختی می گردند. بنابراین به کارگیری مداخلات درمانی که علاوه بر کودک والدین را نیز مدنظر دارند، شایان توجه است.

یکی از این برنامه ها پرنده کوچولو است که در این تحقیق اثر آن بر سلامت عمومی مادران کودکان اتیستیک سنجیده شده است. تحقیق از نوع شبه آزمایشی است که در آن یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل مورد مطالعه قرار می گیرند. بدین منظور ۲۴ مادر کودک اتیستیک انتخاب شدند که در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند، شیوه نمونه گیری به صورت همتاسازی بود. مداخله روی گروه آزمایش اجرا و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. در هفته قبل از اجرای برنامه، در هفته شانزدهم (هفته اتمام برنامه) و یک ماه پس از اجرا پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) به دو گروه آزمایش و کنترل داده شد و در انتها نتایج دو گروه مقایسه گردید. داده های بدست آمده با روش آماری تحلیل واریانس با استفاده از اندازه های مکرر صورت گرفت. نتایج نشان دادند برنامه بر بهبود سلامت عمومی اثرگذار بوده است.

برنامه با تصحیح بازخوردها و ادراک هایی که والدین نسبت به رفتارهای دشوار فرزندشان داشته اند، به افزایش توانایی مقابله در رویارویی با وظایف والدگری منجر شده و کاهش استرس والدینی و در نتیجه بهبود سلامت روان را به دنبال داشته است

 

 

 

The effect of little bird program in decreasing problem behavior of autistic children., 2010

Bagherian-Khosroshahi, S. Pouretemad, H.R., & Khoshabi, K. (2010). The effect of little bird program in decreasing problem behavior of autistic children. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 5, 1166-1170.

Abstract

Autistic children and their families have important helping needs. The involvement of parents in implementing intervention strategies designed to help their autistic children has been accepted as helpful. This study examined the effectiveness of Little Bird Program in decreasing problem behaviors of autistic children. Participants included 16 mothers of autistic children, randomly selected and divided into experimental and matched control group. Experimental group completed the four months Little Bird Program. Both groups were receiving ABA program as well. Data was gathered one month before, at the beginning, one month after beginning, at the end and one month after the end of program using GARS scale. The results showed significant decrease in stereotyped behaviors of children in experimental group especially between mid-test and post-test.

 

 

The effectiveness of parent – child interaction therapy for children with high functioning autism., 2010

Hatamzade, A. Pouretemd, H.R. & Hassanabadi, H.R. (2010) The effectiveness of parent – child interaction therapy for children with high functioning autism. Procedia -Social and Behavioral Sciences, 5, 994-997.

Abstract

The purpose of this study was to examine the effectiveness of Parent – Child Interaction Therapy (PCIT; Eyberg et al, 1995) for young children (ages 3 to 7) with high functioning autism and clinically significant behavioral problems. Four children with their mothers received treatment as an A-B single-subject experimental design and their behavioral problems were assessed 6 times by the Eyberg Child Behavior Inventory (ECBI). Results showed decrease in behavioral problems for all participants following the implementation of PCIT. The implications of the findings, study limitations, and suggestions for future research are discussed.

 

مشکلات و نیازهای مادران کودکان مبتلا به اختلالات اتیستیک: یک پژوهش کیفی. خانواده پژوهی، ۱۳۸۶

چیمه، ن.، پوراعتماد، ح. ر. و خرم­آبادی، ر. (۱۳۸۶). مشکلات و نیازهای مادران کودکان مبتلا به اختلالات اتیستیک: یک پژوهش کیفی. خانواده پژوهی، ۱۱،۳، ۷۰۷-۶۹۷.

چکیده:

اختلالات اتیستیک با شیوع ۵ مورد در ۱۰ هزار، استرس بالایی را به والدین وارد می کند. پژوهش حاضر برای بررسی مشکلات و نیازهای روانی مادران کودکان مبتلا به اختلالات اتیستیک انجام شده است. این پژوهش به روش کیفی و به وسیلـه مصاحبـه ژرف نگر (In-depth interview) با ۱۳ نفر از مادران مراجعه کننده به دو مرکز آموزش و توانبخشی کودکان مبتلا به طیف اختلالات اتیستیک انجام شد. پاسخ های مادران ثبت و سپس براساس سؤالات پژوهش کدبندی و جمع بندی شد. یافته ها نشان دادند، اکثر مادران به هنگام تشخیص اختلال اتیسم دچار واکنش انکار، سردرگمی، خشم و افسردگی شده اند. برخی از مادران بـه دلیل وجـود بعضی مشکلات جسمی و رفتـاری کودک یا داشتن موارد مشابه در اطرافیان واکنش خفیف تری داشتند. اکثر مادران معتقد بودند که آموزش و حمایت توسط پزشک تشخیص دهنده می تواند نقش مهمی در کاهش مشکلات آن ها داشته باشد. اکثر مادران به مشکلات دیگری شامل برچسب خوردن کودک و خانواده، مقصر دانستن مادر در شکل گیری اختلال مقایسه کودک مبتلا با کودکان عادی و تردید در تاثیر برنامه های آموزشی نیز اشاره کردند که منجر به کاهش روابط اجتماعی و مشکلات خانوادگی شده بود و تمامی موارد علائم افسردگی را تجربه کرده بودند. اکثر مادران معتقد بودند آموزش برای والدین، برای عموم جامعه و برای پزشکان و کارکنان سیستم مراقبت های بهداشتی می تواند در کاهش مشکلات آن ها مؤثر باشد. هم چنین پیشنهاد تشکیل گروه های خودیار، حمایت بیمه از خدمات توانبخشی کودکان مبتلا و حمایت های اجتماعی را داشتند. بررسی نیازهای مادران به هنگام تشخیص اختلال، پس از تشخیص و پذیرش و سازگاری خانواده با اختلال نشان داد که آموزش و سرویس های حمایتی نقش مهمی در کاهش مشکلات آن ها دارد.

 

بررسی راهبردهای مقابله‌ای سلامت روان در مادران کودکان اتیستیک، ۱۳۸۵

افشاری، ر.، خوشابی، ک.، پوراعتماد، ح. و مرادی، ش. (۱۳۸۵). بررسی راهبردهای مقابله­ای سلامت روان در مادران کودکان اتیستیک. خانواده پژوهی، ۲، ۷، ۲۹۲-۲۸۶.

چکیده:

پژوهش حاضر به منظور بررسی راهبردهای مقابله ای و سلامت روان در مادران کودکان اتیستیک صورت گرفت. آزمودنی ها شامل ۴۰ مادر کودک اتیستیک بودند که به روش نمونه گیری در دسترس از مرکز ساماندهی، درمان و توانبخشی کودکان اتیسم انتخاب شده بودند. از آزمون SCL-90-R جهت بررسی علائم روانی و از چک لیست راهبردهای مقابله ای کارور به منظور سنجش راهبردهای مقابله ای استفاده گردید. نتایج نشان داد که ۵/۲۷% مادران گروه نمونه براساس معیارهای SCL-90-R دارای علائم روانی بودند. علاوه بر این، مشخص گردید که میان راهبردهای مقابله ای متمرکز بر حل مسئله و هیجانی با سلامت روان ارتباط معناداری وجود ندارد، اما بین راهبردهای مقابله ای کمتر مفید و غیرمؤثر با سلامت روان رابطه معناداری وجود دارد.