اتیسم را از نقطه نظرهای مختلف و فراوانی بررسی کرده‌اند. هر کدام از این نقطه نظرها یا دیدگاه‌ها در مورد اتیسم با توجه به فرهنگ و جامعه‌ای که اتیسم در آن تعریف می‌شود دارای درجاتی از داغ یا ننگ اجتماعی نیز هست. اما خود افراد دارای اتیسم در مورد اتیسم چه فکر می‌کنند!؟ درک افراد دارای اتیسم از خود چگونه است!؟ نقطه نظر آن‌ها در مورد اتیسم چیست؟
مطالعه‌ای که نتایج آن در ژورنال معلولیت و جامعه (Disability & Society journal) به چاپ رسیده با همین هدف انجام شده است. در ادامه با تهران اتیسم همراه باشید تا خلاصه نتایج این مطالعه را با هم مرور کنیم. نتایج این مطالعه از مصاحبه با چندین فرد داری اتیسم ۱۸ ساله به دست آمده است.
آیا افراد دارای اتیسم خود را بیمار می‌بینند یا صرفا متفاوت؟
- به نظر آن‌ها افراد دارای اتیسم هم به اندازه دیگران پتانسیل یک زندگی خوب و رضایت‌بخش را دارند.
- آن‌ها اتیسم را یک صفت خنثی مثل جنسیت، اندازه قد یا چپ‌دستی می‌بینند.
- می‌خواهند اتیسم به عنوان نوع دیگری از زندگی در نظر گرفته شود تا یک نقصان.
- آن‌ها بیشتر ترجیح می‌دهند تا اتیسم به عنوان یک تفاوت پذیرفته شود.
افراد دارای اتیسم چه فشارهایی را از طرف جامعه احساس می‌کنند؟
- با وجود اینکه آن‌ها خود را بیمار نمی‌بینند اما قالب‌ها و تصورات منفی آنقدر زیاد و جدی است که ترجیح می‌دهند هویت خود را مخفی کنند که همین هم به سلامت روان آن‌ها آسیب می‌زند.
- آن‌ها تصورات موجود در مورد “مغز مردانه” در مورد افراد دارای اتیسم، یا کلیشه “مرد” بودن در مورد افراد اتیسم (وقتی در مورد اتیسم صحبت می‌شود بسیاری از مردم یک پسر/مرد را تصور می‌کنند) را محدودکننده و مخرب می‌دانند.
- اگر یک فرد دارای اتیسم در این قالب‌ها نگنجد ممکن است بقیه باور نکنند و تصور کنند که او دروغ می‌گوید.
افراد دارای اتیسم برای مدیریت کلیشه‌ها و انطباق با جامعه چه استراتژی‌هایی پیش می‌گیرند؟
- مخفی کردن و تلاش برای جا شدن در بین بقیه مردم
- افشاگری که با اینکه سخت است ولی ممکن است باعث شود تصورات منفی به مرور در جامعه از بین بروند.
- تلاش برای تغییر معنای اتیسم از نظر جامعه
- درونی کردن کلیشه‌ها و پذیرفتن آن‌ها. با وجود این، احساس عجیب و غریب بودن را همیشه همراه خود دارند.
گردآوری و ترجمه: هانیه قاسمی و فاطمه مسرور
بازبینی و ویرایش: دکتر محمد کیانی
منبع: +