مجموعه تصاویر جلسه بازآموزی مربیان مرکز تهران اتیسم که در روز جمعه ۷ بهمنماه از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۳ در این مرکز برگزار شد. در ادامه تعدادی از تصاویر این جلسه آورده شده است.
مجموعه تصاویر جلسه بازآموزی مربیان مرکز تهران اتیسم که در روز جمعه ۷ بهمنماه از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۳ در این مرکز برگزار شد. در ادامه تعدادی از تصاویر این جلسه آورده شده است.
اطلاعیه برگزاری جلسه بازآموزی ویژه مربیان مرکز تهران اتیسم
زمان: روز جمعه ۷ بهمنماه ساعت ۸:۳۰ تا ۱۳
حضور تمامی مربیان مرکز تهران اتیسم در این جلسه الزامی است.
شاید این سوال برای شما پیش آمده باشد که آیا ممکن است من اتیسم داشته باشم؟
افرادی که دچار اختلال اتیسم با عملکرد بالا هستند معمولا تواناییهای شناختی و زبانی عادی دارند اما با ارتباطات اجتماعی و هماهنگی با اجتماع به طرق مختلف مشکل دارند. همچنین مواردی مانند حساسیت مفرط به سر و صدا، نور، بوها، رنگها، مزه و حتی تماسهای فیزیکی از جمله مواردی است که میتوان در این افراد مشاهده نمود.
موارد زیر مثالهایی است که ممکن است نشان دهنده قرار داشتن در طیف اتیسم باشد:
کودکان با اختلال طیف اتیسم همراه با عملکرد بالا ترجیح میدهند زودتر به مراحل بالاتر زندگی برسند اما با بزرگ شدن خود علائم اختلال را نشان میدهند؛ آن هم زمانی که انتظار میرود یاد بگیرند چگونه در اجتماع زندگی کنند، در مکالمات خود موفق باشند، با چالشهای حسی به خوبی برخورد کنند و روابط اجتماعی خود را کنترل کنند. در واقع در هنگامی که کودک کمی بیشتر در اجتماع قرار میگیرد علائم اتیسم را نشان میدهد.
برخلاف اکثر سطوح اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا معمولا در کودکان مسنتر و حتی نوجوانان راحتتر تشخیص داده میشود.
– آرزو بصیری
مربی کار با کودک دارای اتیسم
اختلال نافرمانی مقابلهای نوعی اختلال رفتاری است که اغلب در کودکان مشاهده میشود. کودکانی که دچار اختلال نافرمانی مقابلهای هستند مجموعه ای از رفتارهای همراه با خشونت، نافرمانی، لجبازی و خشم در مقابل کسانی که در موضع قدرت قرار دارند را نشان میدهند.
این کودکان به شدت نسبت به واکنش دیگران حساس بوده و در مقابل دستورها و درخواستهای دیگران مقاومت میکنند و به بحث و نافرمانی میپردازند. کودکان نافرمان در اجتماعاتی مانند جمع دوستان، هم کلاسیها و حتی در سنین بالاتر در جامعه شغلی نیز با مشکلات گستردهای مواجه میشوند.
زمانی از این رفتارها با عنوان اختلال یاد میشود که به مدت حداقل ۶ ماه به صورت پایدار ادامه داشته باشد. گاها کودک در جمعهای مختلف رفتار کاملا طبیعی و مناسبی نشان می دهد اما در مقابل والدین خود رفتار نافرمانی را بروز می دهد.
این اختلال در ارتباطات اجتماعی تداخل میکند و ممکن است اعتماد بنفس فرد پایین بیاید، هم چنین ممکن است تحمل کم برای ناکامی، خلق افسرده و حملات عصبانیت نیز وجود داشته باشد. این اختلال ممکن است به طور موقت در واکنش به استرس ظاهر شود، که این حالت نوعی اختلال انطباق نیز محسوب میشود.
هم چنین در آینده احتمال خطر مصرف مواد مخدر افزایش مییابد. مهارتهای تربیتی خانواده در فرجام این اختلال بسیار مهم است. در خانواده هایی که والدین دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی میباشند و یا مصرف مواد وجود دارد خطر ابتلا افزایش مییابد.
تئوری پیشرفت: در این تئوری علت بروز رفتار نافرمانی، در یادگیری استقلال از والدین در دوران کودکی دانسته شده است.
تئوری یادگیری: در این نظریه عنوان شده است که نشانههای منفی رفتار نافرمانی طی فرایند آموزش یادگرفته میشود و رفتار آنها به دلیل تقویت منفی شدت پیدا میکند. تقویت منفی باعث میشود کودک هر آنچه را که میخواهد با بروز رفتارهای نافرمانی به دست بیاورد.
از دلایل احتمالی دیگری که میتوان به عنوان دلایل شکل گیری این اختلال در کودکان نام برد موارد زیر است.
نکته: دورههای لجبازی در ۱۸ تا ۲۴ ماهگی و اوایل دوره نوجوانی اختلال محسوب نمیشود و بخشی از فرایند رشد طبیعی است.
نشانه هار رفتار نافرمانی مقابلهای در کودکان چیست؟
رفتارهای نافرمانی در کودکان ۲ تا ۳ ساله و یا در دوران نوجوانی شایع و طبیعی است. موقعیتهایی مانند خستگی، گرسنگی و یا سایر فشارهای روانی می تواند باعث بروز رفتارهای پرخاشگرانه و نافرمانی شود. اما این رفتارها در کودکان دارای نافرمانی بیشتر از سایرین دیده می شود. این کودکان با نظم و قوانین مدرسه نیز مخالفت میکنند و باعث متلاشی شدن روابط دوستانه میشوند.
پیامدهای کارکردی اختلال لجبازی و نافرمانی
در صورتی که اختلال لجبازی و نافرمانی در طول رشد ادامه یابد، افراد مبتلا به این اختلال تعارضهای مکرری را با والدین، معلمان، سرپرستان، همسالان و همسر خود تجربه می کنند. این گونه مشکلات اغلب به اختلالات قابل ملاحظه در سازگاری هیجانی، اجتماعی، تحصیلی و شغلی فرد منجر میشوند.
درمان به موقع از عواقبی که در آینده میتواند بر کودک تاثیر گذار باشد جلوگیری میکند. روشهای درمانی به علائم و نشانه های اختلال در کودک، سن کودک و وضعیت سلامتی کودک و شدت این اختلال در کودک بستگی دارد.
درمان رفتاری-شناختی
در این روش کودک یاد میگیرد که مسائل و مشکلات را به روشهای مناسب و ساده تر حل کند و همچنین یاد میگیرد که چگونه خشم و عصبانیت خود را کنترل کند.
خانواده درمانی
این درمان به ایجاد تغییرات گسترده در خانواده کمک میکند و مهارت های برقراری ارتباط در خانواده را بهبود می بخشد. داشتن یک کودک با اختلال نافرمانی مقابلهای برای والدین بسیار چالش برانگیز است و حتی بر روابط بین والدین نیز تاثیر منفی دارد. از این رو خانواده ها نیز نیاز به یادگیری مهارت هایی در این زمینه دارند.
گروه درمانی
در این روش کودک مهارت های برقراری ارتباط را یاد میگیرد.
دارودرمانی
این روش برای درمان اختلال نافرمانی مقابله ای اغلب استفاده نمیشود. اما در کودکانی که اختلالات همراه مانند بیش فعالی نیز داشته باشند مورد استفاده قرار میگیرد.
– نسیم ورانلو
مربی کار با کودک اتیسم
علائم هشدار دهنده اتیسم تا قبل از یک سالگی در کودکان چیست؟
در این متن با این علایم تا قبل از یک سالگی کودک آشنا خواهید شد. مشاهده هر گونه از این علائم مبنی بر وجود قطعی اختلال اتیسم نیست بلکه در صورت بروز چنین نشانههایی نیاز است که رفتار کودک توسط پزشک متخصص ارزیابی دقیقتر گردد تا شک و شبهه ای باقی نماند.
علائم هشدار دهنده اتیسم تا سن ۳ ماهگی
علائم هشدار دهنده اتیسم تا سن ۷ ماهگی
علائم هشدار دهنده اتیسم تا سن ۱۲ ماهگی
اختلال اوتیسم فقط بر مهارتهای گفتاری و رفتاری کودکان تاثیر نمیگذارد بلکه بر عملکرد بسیاری از اندامهای بدن نیز اختلال ایجاد میکند که اغلب پزشک متخصص برای کاهش درد و رنج آنان داروهایی را تجویز می کند از جمله:
– آرزو بصیری
مربی کار با کودک دارای اتیسم
اگر تصور میکنید کودک شما دارای علایمی است به بخش آیا کودک من اتیسم دارد؟ وارد شوید و پرسشنامه متناسب را رده سنی کودک خود را تکمیل نمایید.
مرکز تهران اتیسم با همکاری قطب عصب روانشناسی شناختی برگزار میکند:
مجموعه کلاسهای آموزش نقاشی استاد کیومرث قورچیان
مخاطبان این دوره از کلاسها کودکان، نوجوانان و جوانان دارای اتیسم خواهند بود. شرکت کنندگان بر اساس گروه سنی گروه بندی خواهند شد.
برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبتنام در این مجموعه دورهها میتوانید از ساعت ۸ الی ۱۶ با شماره تلفن ۸۸۳۵۱۳۵۶-۰۲۱ تماس حاصل نمایید.
مجموعه کلاسهای نقاشی استاد کیومرث قورچیان زیر مجموعهای از دورههای متنوع آکادمی آموزشهای فنی و هنری مرکز تهران اتیسم است. برای مشاهده و کسب اطلاعات بیشتر در مورد دیگر دورههای این آکادمی که در این آینده آغاز به کار خواهند کرد میتوانید به این صفحه مراجعه کنید و یا در بخش اخبار مرکز تهران اتیسم، دورههای جدید را دنبال کنید.
همچنین میتوانید داستان حضور و بازدید استاد کیومرث قورچیان از مرکز تهران اتیسم را در این بخش مطالعه نمایید.
آکادمی آموزشهای فنی و هنری به عنوان زیر مجموعهای از خدمات مرکز تهران اتیسم با همکاری قطب عصبروانشناسی شناختی افتتاح شد.
این آکادمی در راستای رفع یکی از نیازهای مهم جامعه اتیسم ایران و به منظور کشف استعدادها، ارتقاء و توانمندسازی کودکان و نوجوانان دارای اتیسم گام بر میدارد.
در آکادمی فنی و هنری مجموعه متنوعی از دورههای هنری و فنی با بهرهگیری از اساتید و مدرسین مجرب آشنا به اتیسم ارائه میشود. از جمله این دورهها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
مجموعه دورههای آکادمی آموزشهای فنی و هنری ویژه نوجوانان و جوانان دارای اتیسم طراحی شده است. لذا کلیه نوجوانان و جوانان دارای اتیسم با عملکرد بالا و یا نوجوانان و جوانان دارای نارساییهای ارتباطی میتوانند در این دورهها شرکت کنند.
جزئیات دورههای ارائه شده در این آکادمی به مرور در وبسایت مرکز تهران اتیسم در بخش خبرها و همچنین در همین صفحه به روز رسانی خواهد شد.
برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبتنام در دورهها میتوانید با شماره تلفن ۰۹۳۳۵۳۷۴۳۳۵ تماس حاصل نمایید.
استاد کیومرث قورچیان، نقاش برجسته ایرانی، روز گذشته مورخ ۲۸ آذرماه ۱۴۰۱، میهمان مرکز تهران اتیسم بودند.
در این دیدار که با حضور پروفسور حمیدرضا پوراعتماد به عنوان میزبان و ریاست مرکز تهران اتیسم برگزار شد، استاد قورچیان با خدمات متنوع تشخیصی، توانبخشی و درمانی در مرکز تهران اتیسم آشنا شدند.
در ادامه این ملاقات و در راستای مجموعه اهداف مرکز تهران اتیسم برای کشف استعدادها، ارتقاء و توانمندسازی کودکان و نوجوانان دارای اتیسم یک توافق همکاری میان مرکز تهران اتیسم و استاد قورچیان شکل گرفت. در همین راستا تصمیم به برگزاری مجموعهای از کلاسهای آموزش نقاشی توسط استاد قورچیان برای ردههای سنی مختلف گروه کودکان و نوجوانان دارای اتیسم و اختلالات مشابه در مرکز تهران اتیسم گرفته شد.
جزئیات دورههای آموزش نقاشی در روزهای آینده از طریق وبسایت مرکز تهران اتیسم منتشر خواهد شد.
برای مشاهده بزرگتر روی تصاویر کلیک کنید.
در ادامه این دیدار صمیمانه استاد قورچیان به بیان بخشهایی از تجربیات شخصی خود در زندگی پرداختند. ایشان با اشاره به مشکلات، به هم ریختگیها و هیاهوی روزانه زندگی بیان کردند که برای رهایی از آنها و دریافت آرامش، شبها به خوشنویسی روی میآورند. هنری که نسبت به هنر نقاشی در درجه دوم اهمیت برای ایشان قرار دارد ولی با اینحال خوشنویسی از آنجایی که دارای تکرارهای بسیار و حرکتهای روتین است، این تکرارها و روتینها به ایشان آرامش میبخشد.
توجه به این نکته برای خانوادههای کودکان دارای اتیسم بسیار حائز اهمیت است. برخی از ویژگیهای اتیسم اگر در مسیر صحیح قرار گیرد میتواند زمینه ساز شکوفایی استعدادها و تواناییهای کودکان شود.
برای کاهش اضطراب در کودکان با اختلال طیف اتیسم از گروههای درمانی مختلفی میتوان بهره گرفت.
در ادامه برخی از این روشها توضیح داده شده است.
درمان شناختی رفتاری (CBT)
یکی از موثرترین روشها برای درمان اختلالات اضطرابی درمان شناختی-رفتاری است. این روش از درمان با کمک آموزش راهبردهای شناختی به شناسایی باورهای ناکارآمد و افکار اضطرابآور پرداخته و با کمک تکنیکهای رفتاری نظیر تنفس عمیق و آرامسازی سعی در مقابله با عامل ترس و تهدید دارد.
برای درمان اضطراب در کودکان دارای اتیسم از نسخه اصلاحشده درمان شناختی-رفتاری استفاده میشود که اثربخشی آن در کاهش علایم اضطرابی در کودکان و نوجوانان دارای اتیسم با عملکرد بالا در شماری از مطالعات مشاهده شدهاست.
برای اثربخشی بیشتر این روش از درمان برای کودکان و نوجوانان دارای اختلال طیف اتیسم توصیه میشود از ایفای نقش و تصاویر بصری در طول درمان استفاه شود، آموزش ارتباطات و مهارتهای اجتماعی جز برنامههای کلی درمان اضطراب باشد، والدین مشارکت جدی در روند درمان داشته باشند و آموزشهای روانی لازم به آنان داده شود، به تعمیم مهارتها توجه ویژه شود و کودک فنون یادگرفته را در محیطهای دیگر نظیر خانه بهکار ببرد. به منظور افزایش انگیزه و مشارکت کودک در طول درمان بهتر است تا علایق خاص و بیش از حد کودک در جلسات درمانی ادغام شود.
گروه درمانی
گروهدرمانی یکی دیگر از روشهای کاهش اضطراب است. گروهدرمانی میتواند در بهبود مهارتهای اجتماعی و توانایی تعامل موثر باشد. همچنین گروهدرمانی احتمال تغییر ذهنی و ایجاد رفتار بهنجار را افزایش میدهد. گروهدرمانی برای کودکان دارای اختلال طیف اتیسم بیشتر بر افزایش مهارتهای اجتماعی تاکید دارد. در گروهدرمانی، این کودکان ضمن برقراری ارتباط با یکدیگر مهارتهای اجتماعی نیز یاد میگیرند که همین یادگیری مهارتهای ارتباطی در کاهش اضطراب آنان موثر است. این روش از درمان میتواند به عنوان یک راهبرد مکمل در کنار سایر درمانها استفاده شود.
بازیدرمانی
بازی درمانی یکی دیگر از انواع روشهایی است که در کاهش مشکلات روانشناختی کودکان دارای اختلال طیف اتیسم موثر است. در حقیقت نزدیکی به کودک و بازی با او در کاهش نشانههای اضطراب تاثیرگذار است. از آنجایی که این کودکان در روابط اجتماعی و ارتباطی ضعف دارند، بنابراین دچار اضطراب میشوند که بازیدرمانی و نزدیکی و ارتباط با دیگران میتواند در کاهش اضطراب آنان موثر باشد. از این روش درمانی میتوان به عنوان یک راهبرد مکمل در کنار سایر درمانها استفاده کرد.
مداخلات رفتاری
مداخلات رفتاری با ایجاد فرصت تمرین رفتار و مهارت مناسب باعث رشد اجتماعی، مقابله با اضطراب و تعمیمپذیری رفتار مناسب میگردد. آموزش مهارتهای خودیاری و افزایش دامنه علایق، به عنوان پایههای درمانی در رفتاردرمانی کودکان با اختلال طیف اتیسم است. این درمان در کنار درمانهای دیگر نظیر گروهدرمانی میتواند باعث اثربخشی بیشتر آن شود.
دارودرمانی
دارودرمانی یکی دیگر از روشهایی است که میتواند موجب کاهش اضطراب گردد اما نکته حائز اهمیت این است که نمیتواند به طور کامل علایم را از بین ببرد، همچنین برخی داروهای ضداضطراب بسیار قدرتمند هستند و در برخی افراد میتوانند موجب عوارض شدیدی گردند. دارو می تواند یک راهکار کوتاه مدت باشد و مهم این است که از راهکارهای دیگری نیز برای درمان اضطراب کودک دارای اتیسم استفاده گردد.
شن و ماسهبازی
این روش را میتوان نوعی از بازیدرمانی غیرمستقیم در نظر گرفت که درمانگر در آن به عنوان تسهیلگر عمل میکند و مراجعان میتوانند آزادانه هیجانات و تصاویر ذهنی خود را با استفاده از جعبه شن و اشیای مینیاتوری مختلف در جعبه شن خلق کنند. روش شن و ماسهبازی را میتوان در درمان مشکلات اضطرابی کودکان به کار گرفت. چرا که کار با سینی شن به کودک این فرصت را میدهد تا در محیطی امن به جستجو و کشف ترسهایش بپردازد و با بازآفرینی رویدادها به ترسهایش عینیت بخشد، نسبت به آنها به بینش برسد و برای حل مسائل مختلف راهحل پیدا کند. میتوان به این روش به دید یک درمان کمکی نگریست.
همچنین پژوهشها حاکی از آن است که هنردرمانی از جمله نقاشی، پتتراپی و موسیقیدرمانی نیز میتواند برای کاهش اضطراب کودکان با اختلال طیف اتیسم نقش داشته باشد. نکته حائز اهمیت این است که اضطراب در هر یک از کودکان با اختلال طیف اتیسم به صورت متفاوتی متجلی میگردد، و نمیتوان گفت که این روشهای درمانی میتوانند برای تمامی این کودکان مورد استفاده قرار بگیرند و موثر واقع شوند. همچنین هیچ از یک از روشهای درمانی فوق نتوانستهاند تا کنون برای درمان کامل علایم اضطرابی کارآمد باشند.
متن از حانیه صیادی
دانشجوی دکتری روانشناسی شناختی دانشگاه شهید بهشتی
تهران اتیسم
در تهران اتیسم بسیاری از این خدمات ارائه میشود. برای آشنایی بیشتر با خدمات تهران اتیسم میتوانید به بخش خدمات مراجعه کنید و همچنین از بخش کارگاهها و دورههای مرکز تهران اتیسم دیدن فرمایید.
منابعی که در تهیه این مطلب از آنها استفاده شده است:
Sukhodolsky, D. G., Bloch, M. H., Panza, K. E., & Reichow, B. (2013). Cognitive-behavioral therapy for anxiety in children with high-functioning autism: A meta-analysis. Pediatrics, 132(5), e1341–e1350.
Vasa, R. A., Carroll, L. M., Nozzolillo, A. A., Mahajan, R., Mazurek, M. O., Bennett, A. E., … & Bernal, M. P. (2014). A systematic review of treatments for anxiety in youth with autism spectrum disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders, 44(12), 3215-3229.
Reaven, J., Blakeley-Smith, A., Culhane-Shelburne, K., & Hepburn, S. (2012). Group cognitive behavior therapy for children with high-functioning autism spectrum disorders and anxiety: a randomized trial. Journal of child psychology and psychiatry, and allied disciplines, 53(4), 410–۴۱۹.
McConachie, H., McLaughlin, E., Grahame, V., Taylor, H., Honey, E., Tavernor, L., Rodgers, J., Freeston, M., Hemm, C., Steen, N., & Le Couteur, A. (2014). Group therapy for anxiety in children with autism spectrum disorder. Autism : the international journal of research and practice, 18(6), 723–۷۳۲.
Williams, S., Leader, G., Mannion, A., & Chen, J. (2015). An investigation of anxiety in children and adolescents with autism spectrum disorder. Research in Autism Spectrum Disorders, 10, 30-40.
Vasa, R. A., Carroll, L. M., Nozzolillo, A. A., Mahajan, R., Mazurek, M. O., Bennett, A. E., … & Bernal, M. P. (2014). A systematic review of treatments for anxiety in youth with autism spectrum disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders, 44(12), 3215-3229.
نقدیشی، مهسا و اعلمی، مهدی،۱۳۹۴،اثربخشی هنردرمانی بر کاهش اضطراب کودکان دارای اوتیسم،دومین کنفرانس بین المللی روانشناسی،علوم تربیتی و سبک زندگی،مشهد،https://civilica.com/doc/497961
حدود دو سال پیش بود که ما متوجه شدیم که پسرمون یک چیزایش درست نیست و اصلاً کلام نداشت. من از اطرافیان می شنیدم که می گفتن بهمون بیمحلی میکنه، و من توی اینترنت میخوندم که مثلا چرخوندن چرخ وسایل، ردیف کردن ماشینها و … که همه اینها رو پسرم داشت و روزی ۶ تا ۸ ساعت تلویزیون میدید که چون تلویزیون روشن بود ما متوجه نمیشدیم که مشکلاش چقدر هست. تا اینکه تصمیم گرفتیم ببریمش پیش دکتر مغز و اعصاب، که گفتن مشکل ارتباط محیطی داره و دکتر پوراعتماد رو بهمون معرفی کردن.
خوب از همون اول من و همسرم دنیا رو سرمون خراب شد و تا چند روز انگار توی این دنیا نبودیم و نمیخواستیم باور کنیم. و به انواع و اقسام اتفاقات آینده فکر میکردیم که آینده پسرمون چی میشه؟ ولی بعد از چند روز به خودمون اومدیم و گفتیم که باید درمان رو شروع کنیم و اگر انجام ندیم از این بدتر هم ممکنه بشه.
رفتیم پیش دکتر پوراعتماد و ارزیابی کردن، بعد ارزیابی من اصلاً ناامیدی توی چهرهشون ندیدم و این امیدوارم میکرد و گفتن این جمله که پسرتون خوب میشه انگار یه نور امیدی توی قلبم روشن شد و همون شد انگیزه ای برام و اینکه توی این راه ۷۰ درصد خانواده مهمه و ۳۰ درصد درمانگر، واقعاً ما به عینه دیدیم که تا خودمون برای بچه مون تلاش نمیکردیم جدا از آموزش، به نتیجه دلخواه نمیرسیدیم.
توی این مسیر ما از کسایی که میتونستن بهمون کمک کنن کمک گرفتیم و به بقیه خانواده که نمیتونستن کمک کنن چیزی نگفتیم، پیشنهادم برای خانواده ها اینه که اینکار انجام بدن. ما واژه اتیسم رو بعد از چند وقت فراموش کردیم و گفتیم پسرمون این مشکلات رو داره و باید برطرف بشه.
نکته بعدی اینه که بازیها و کارهای روزمره رو من و همسرم تقسیم میکردیم که یه ساعاتی من با پسرم بازی میکردم و یه ساعاتی همسرم، تا آخر شب. اینطوری بود که به یک نفر فشار نمیاومد و موفقتر هم بودیم. در آخر اینکه به حرفهای اطرافیان و خانوادههایی که همش از خوب نشدن بچهها و ناامیدی حرف میزنن توجه نکنین چون تو این راه فقط خود پدر و مادر و نزدیکان هستن که بهترین کمک رو به بچه میتونن بکنن، البته من خودم به شخصه از تجربه مادرانی که موفق شده بودن کمک گرفتم و استفاده کردم.