اخیراً استفاده از رباتیک در تشخیص و درمان اختلالات رفتاری مورد توجه پژوهشگران بسیاری قرار گرفته است. اتیسم از جمله اختلالاتی است که با استفاده از ربات‌های دستیار اجتماعی تلاش‌هایی در جهت بهبود آن صورت گرفته است. طیف بیماران اتیسم، گروهی از افراد هستند که دارای اختلالات عصبی که توانایی‌های اجتماعی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. این طیف از بیماران در تشخیص زبان بدن، برقراری ارتباط چشمی و فهم احساسات بقیه افراد مشکل دارند.
ربات‌های دستیار اجتماعی به توسعه ویژگی‌هایی نظیر بیان احساسات، تعامل با افراد، طراحی ظاهر ربات و توانایی مقاومت در برابر آسیب‌های فیزیکی نیز می‌پردازند. رباتی که بیشتر شبیه انسان باشد، به کودکان اوتیستیک در تشخیص عملکرد اجتماعی مورد نظر کمک می‌کند. رباتی که کمتر شبیه انسان باشد، با ظاهر فیزیکی و بزرگنمایی نشانه‌های اجتماعی، بیشتر روی یک مهارت و حس خاص تمرکز کرده و آن را به طور خاص بهبود بخشد.
این پروژه برای بهبود کارکردهای شناختی کودکان دارای اتیسم از یک ربات انسان‌نمای پلتفرم استاندارد بهره ببرد. شبه‌انسان بودن، مهم‌ترین ویژگی این ربات است؛ چراکه تعامل کودک مبتلا به اتیسم با یک ربات شبه‌انسان ما را به نتایج و تحلیل‌های واقعی‌تری در مورد اختلال رفتاری کودک مانند جلب نشدن توجه رهنمون می‌سازد. برای بهبود اختلالات ذکرشده سناریوهایی با هدف تحلیل تعامل کودک و ربات طراحی خواهد شد؛ سناریوهایی که بر بهبود کارکردهای شناختی کودک از قبیل افزایش میزان جلب توجه و… تمرکز دارند.
افراد
۱. مجید جگریان ( majid.jegarian@aut.ut.ac.ir)
کارشناس مهندسی مکانیک و دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی رباتیک در دانشگاه صنعتی امیرکبیر
۲. الهام ایروانی ( e_iravani@aut.ac.ir)
کارشناس مهندسی کامپیوتر و دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی رباتیک در دانشگاه صنعتی امیرکبیر