مطلب زیر خلاصه‌ای است از مقاله پژوهشی که در سال ۲۰۲۱ برای بررسی تفاوت‌های جنسیتی در معیارهای عصب روانشناختی و عملکردهای شناختی در افراد دارای اتیسم انجام شده است.
تحقیقاتی که در مورد مقایسه زنان و مردان مبتلا به اتیسم انجام شده است، نشان می‌دهد که تفاوت‌های جنسی در برخی ویژگی‌ها مانند تنظیم رفتار وجود دارد. یکی از زمینه‌هایی که با جزئیات مطالعه نشده است این است که آیا زنان و مردان مبتلا به اتیسم در آزمون‌های توانایی شناختی عملکرد متفاوتی دارند یا خیر!؟ در نتایج تحقیقات قبلی تفاوت جنسیتی قابل ارزیابی نبود زیرا افراد حاضر در پژوهش مختلط بودند.
یک توضیح ممکن است این باشد که برخی از تحقیقات در مورد مقایسه زنان و مردان مبتلا به اوتیسم، یک گروه کنترل عصبی را برای مقایسه شامل نمی‌شوند. در نتیجه، مشخص نیست که آیا تفاوت‌های جنسی در توانایی شناختی مشاهده شده در افراد مبتلا به اوتیسم مشابه تفاوت بین مردان و زنان عادی است یا خیر. برای درک بهتر اینکه آیا تفاوت‌های منحصر به فردی بین مردان و زنان مبتلا به اتیسم وجود دارد یا خیر، باید آنها را با مردان و زنان دارای رشد عادی مقایسه کرد. در تحقیق خود، یک گروه دارای رشد عادی را وارد کردیم و مردان و زنان دارای اتیسم و بدون اتیسم را مقایسه کردیم. ما دریافتیم که تفاوت‌های جنسی در اتیسم مشابه آنچه در مردان و زنان بدون اتیسم وجود دارد، است. مطالعه ما نشان داد که در مقایسه با مردان، زنان (تفاوتی ندارد دارای اتیسم باشند یا خیر) در ارزیابی سرعت پردازش، انعطاف‌پذیری شناختی، یادگیری کلامی و حافظه و روانی معنایی بهتر عمل می‌کنند. نتایج ما نشان می‌دهد که اگرچه زنان عملکرد شناختی متفاوتی را نسبت به مردان نشان می‌دهند، اما این تفاوت‌های جنسی مختص گروهی با تشخیص اتیسم نیست.
مزیت زن‌ها در وظایف کلامی خاص و انعطاف پذیری شناختی مشاهده شده در این مطالعه ممکن است تا حدی با تفاوت‌های جنسی در مدارهای عصبی توضیح داده شود. یک مطالعه تصویربرداری عصبی عملکردی (هیل و همکاران، ۲۰۱۴) از وظایف حافظه کاری، مناطق مختلف فعال‌سازی را توسط مردان و زنان شناسایی کرد. مردان نواحی جداری/بصری-فضایی بیشتری از مغز را به کار گرفتند، در حالی که زنان نواحی پیش فرونتال/هیپوکامپ مرتبط با وظایف واج شناختی را به کار گرفتند که نشان می دهد زنان ممکن است در تست های حافظه کوتاه مدت کلامی بهتر عمل کنند. در مقایسه، Ingalhalikar و همکاران (۲۰۱۴) تفاوت‌های جنسی را در اتصالات قشر مغز و مخچه گزارش کردند که آنها به ادراک افزایش یافته در مردان و فرآیندهای تحلیلی/شهودی برتر در زنان مربوط می‌شوند، که دومی به طور بالقوه تفاوت‌های جنسی مشاهده‌شده ما را در انعطاف‌پذیری شناختی به حساب می‌آورد. یک مطالعه تصویربرداری عصبی اخیر یک تعامل جنسی قابل توجه از طریق تشخیص را برای مسیرهای فرونتال شناسایی کرد (Zeestraten و همکاران، ۲۰۱۷)، که همچنین ممکن است تا حدی یافته‌های ما را برای حوزه‌های کارکردهای اجرایی توضیح دهد.
بررسی تفاوت‌ها در گروه دارای اتیسم گزارش‌های مشابهی از اختلال عملکرد اجرایی را نشان داد که به طور قابل‌توجهی بالاتر از گروه مقایسه فاقد اتیسم بود، اما بر اساس جنسیت تفاوتی نداشت. این نتایج نشان می دهد که مردان و زنان دارای اتیسم مشکلات مشابهی را در عملکرد اجرایی در موقعیت‌های دنیای واقعی نسبت به همتایان فاقد اتیسم دارند.
این مطالعه تفاوت‌های جنسیتی را در کارکردهای اجرایی شناختی و غیر کارکردهای اجرایی در بزرگسالان دارای اتیسم نشان می‌دهد که توسط مزیت کلی زن‌ها در معیارهای خاص سرعت روانی حرکتی، انعطاف‌پذیری شناختی، یادگیری کلامی و حافظه و روانی معنایی مشهود است. با این حال، این تفاوت‌ها منحصر به شرکت‌کنندگان دارای اتیسم نبود و از الگوی تفاوت جنسی مشابهی برای افراد فاقد اتیسم پیروی می‌کرد. برخلاف سایر تحقیقاتی که از پروفایل مغز مردانه مجزا حمایت می‌کنند (بارون کوهن و همکاران، ۲۰۰۵)، یافته‌های این پژوهش دیدگاه تمایز جنسی غیر معمول عملکرد شناختی در اتیسم را بر اساس معیارهای خاص بررسی‌شده در مطالعه را تأیید نمی‌کند. اگرچه در این مطالعه از مجموعه گسترده‌ای از تست‌های عصبی-شناختی استفاده کردیم و تمام مقیاس‌های بالینی معیارهای خودگزارشی رفتاری را بررسی کردیم، محدودیت‌هایی که در بالا مورد بحث قرار گرفت ممکن است بر نتایج این مطالعه تأثیر گذاشته باشد.
منبع: +
در تهران اتیسم می‌توانید بصورت هفتگی مطالب علمی و آموزشی در حوزه اختلال اتیسم را مطالعه کنید.