سخنرانی مادر کودک دارای اتیسم از روند درمان کودک خود در ایران و آمریکا در مراسم بزرگداشت پروفسور حمیدرضا پوراعتماد
چهارم تیرماه ۱۴۰۳ – دانشگاه شهید بهشتی
مراسم نکوداشت استاد گرامی پروفسور حمیدرضا پوراعتماد، به پاس قریب ربع قرن خدمات ارزشمند ایشان به جامعه اتیسم ایران، به تاریخ چهارم تیرماه ۱۴۰۳ در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد. گزارش مراسم را اینجا بخوانید.
سخنرانی پندآمیز پروفسور حسین نمازی، رئیس گروه علوم انسانی فرهنگستان علوم، در مراسم بزرگداشت پروفسور حمیدرضا پوراعتماد
چهارم تیرماه ۱۴۰۳ – دانشگاه شهید بهشتی
مراسم نکوداشت استاد گرامی پروفسور حمیدرضا پوراعتماد، به پاس قریب ربع قرن خدمات ارزشمند ایشان به جامعه اتیسم ایران، به تاریخ چهارم تیرماه ۱۴۰۳ در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد. گزارش مراسم را اینجا بخوانید.
مراسم نکوداشت استاد گرامی پروفسور حمیدرضا پوراعتماد، به پاس قریب ربع قرن خدمات ارزشمند ایشان به جامعه اتیسم ایران، به ابتکار والدین کودکان دارای اتیسم و با حمایت ۲۹ مؤسسه دولتی و غیر دولتی مورخ ۴ تیر ماه ۱۴۰۳ در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم، جناب آقای دکتر محمدرضا بیگدلی، دبیر اجرایی نکوداشت، ضمن مرور خدمات جناب آقای دکتر پوراعتماد از حضار و حمایتکنندگان این رویداد علمی فرهنگی تشکر به عمل آورد. مراسم از نظر محتوا به دو بخش تقسیم میشد. در بخش اول، ۲۷ عنوان بنیانگذاریها و خدمات علمی، فرهنگی و توسعهای دکتر حمیدرضا پوراعتماد مرور شد. بخش دوم متمرکز بر نقش جناب استاد در شکلگیری خدمات رسمی و تخصصی به کودکان دارای اتیسم بود. در این بخش، آقای دکتر محمدعلی مظاهری، رییس دانشکده روانشناسی و سرکار خانم دکتر کتایون خوشابی، روانپزشک کودک و دانشیار دانشگاه بهزیستی، جناب آقای دکتر فرید براتی سده، رییس اسبق ستاد ساماندهی بیماران روانی مزمن به نقش جناب دکتر پوراعتماد در شکلگیری خدمات اتیسم در ایران پرداختند.
در ادامه جناب آقای دکتر حسین نمازی، رییس محترم گروه علوم انسانی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران به شخصیت آقای دکتر پوراعتماد به عنوان رییس شاخه روانشناسی این گروه پرداختند. جناب آقای دکتر حمید صاحب، مدیر کل سلامت شهرداری تهران نیز راجع به اهمیت و لزوم قدردانی از پیشکسوتان من جمله جناب دکتر پوراعتماد مطالبی ایراد کردند.
برای مشاهده هر تصویر روی آن بزنید
در این مراسم، سخنرانی والدین بسیار تأثرانگیز و تأثیرگذار بود. روایت آنها از روند بهبودی یا درمان کودکانشان در مرکز تهران اتیسم و بیان ویژگیهای شخصیتی جناب دکتر پوراعتماد، پدر اتیسم ایران، گاه جمعیت حاضر را به وجد میآورد و گاه اشک شوق بر دیدگان حضار مینشاند.
برای مشاهده هر تصویر روی آن بزنید.
در این جلسه شخصیتهای علمی نظیر آقای دکتر علی فتحی آشتیانی، رییس سازمان روانشناسی و مشاوره، جناب دکتر حسین شکرکن، رییس انجمن صنعتی سازمانی ایران، سرکار خانم دکتر شیوا دولتآبادی، از انجمن روانشناسی ایران و اساتید برجسته دانشگاه شهید بهشتی حضور داشتند.
در پایان مراسم نکوداشت دکتر حمیدرضا پوراعتماد، به پاس سالها خدمات ارزنده علمی، بالینی و اجرایی دکتر حمیدرضا پوراعتماد، هدایایی از سوی والدین کودکان دارای اتیسم، سازمان نظام روانشناسی، بنیاد ملی نخبگان، انجمن روانشناسی اجتماعی ایران، دبیرخانه اجرایی نکوداشت و… به ایشان تقدیم شد.
مراسم با رونمایی از سردیس جناب استاد و اهدای این سردیس از سوی والدین به دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی خاتمه یافت.
برای مشاهده هر تصویر روی آن بزنید.
تصاویر بیشتر را میتوانید در گالری مراسم نکوداشت پروفسور حمیدرضا پوراعتماد مشاهده کنید.
پایان گزارش مراسم نکوداشت دکتر حمیدرضا پوراعتماد
بخش تکمیلی:
فهرستی از بنیانگذاریها و خدمات علمی، فرهنگی و توسعه ای دکتر حمیدرضا پوراعتماد
۱ تاسیس مرکز هماهنگی طرح رفتار درمانی ساختدار اتیسم، ۱۳۷۹.
۲ همکاری در تاسیس پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۸۰.
۳ تدوین شرایط و ضوابط تاسیس مراکز اتیسم، ستاد ساماندهی بیماری های روانی مزمن، سازمان بهزیستی کشور، ۱۳۸۰.
۴ تاسیس مرکز تهران اتیسم (مرکز ساماندهی درمان و توانبخشی اختلالات اتیستیک)، سازمان بهزیستی کشور، ۱۳۸۰.
۵ تشکیل حلقه خانواده های کودکان دارای اتیسم، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۸۲.
۶ طراحی و اجرای دوره ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۸۲.
۷ تاسیس مرکز مطالعات عصب تحولی تهران– آکسفورد. مرکز مشترک دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه آکسفورد، ۱۳۸۲.
۸ تاسیس مرکز آموزش و توانبخشی اتیسم بهآرا، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۸۳.
۹ تاسیس انجمن روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، ۱۳۸۳.
۱۰ جلوگیری از تخریب و احیای حمام تاریخی کن (دوره صفویه) و ثبت آن به نام پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۸۳.
۱۱ تدوین سند علوم شناختی در دانشگاه شهید بهشتی با همکاری مرحوم دکتر کیوان زاهدی، ۱۳۸۶.
۱۲ تاسیس گروه روانشناسی شناختی (با رویکرد محاسباتی) در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، با همکاری دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر، ۱۳۸۸. این دپارتمان بلافاصله پس از تغییر روسای هر دو دانشکده، تعطیل شد. اما سنگ بنای پژوهشکده علوم شناختی و مغز در سال ۱۳۹۱ شد
۱۳ تاسیس انجمن علوم و فناوری¬های شناختی ایران، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، ۱۳۹۰.
۱۴ تاسیس کمیسیون تخصصی روانشناسی شناختی، سازمان نظام روانشناسی و مشاوره ج.ا.ا. ، ۱۳۹۱.
۱۵ تاسیس پژوهشکده علوم شناختی و مغز دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۹۱.
۱۶ تاسیس مجموعه آزمایشگاه های انسانی و حیوانی عصب رشدی از سال ۱۳۹۱، ادامه دارد و سرمایه مادی و علمی بزرگی برای دانشگاه محسوب می شود.
۱۷ تدوین آیین نامه تاسیس مراکز تخصصی در سازمان نظام روانشناسی ج. ا. ا.، ۱۳۹۴.
۱۸ تاسیس مرکز اتیسم آوا، سازمان نظام روانشناسی، ج. ا. ا.، ۱۳۹۴.
۱۹ تاسیس کمیته اخلاق دانشگاه شهید بهشتی، مجوز از کمیته ملی اخلاق پزشکی، ۱۳۹۵.
۲۰ تاسیس منظومه انجمن¬های علمی روانشناسی و مشاورۀ ایران، (متشکل از ۱۴ انجمن)، ۱۳۹۵.
۲۱ اخذ مجوز مجله بین¬المللی Neurodevelopmental Cognition، (انگلیسی) پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۹۶.
۲۲ تدوین یا همکاری در تدوین و تصویب چندین دورۀ تحصیلات تکمیلی در حیطه علوم شناختی از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷.
۲۳ پیشگیری از تخریب و احیای قلعه کهن خلج آباد، ۱۳۹۸.
۲۴ تاسیس قطب علمی عصب-روانشناسی شناختی. وزارت علوم تحقیقات و فناوری، ۱۳۹۸.
۲۵ تاسیس شرکت توان¬افزای مغز و شناخت، مرکز رشد دانشگاه شهید بهشتی، ۱۳۹۹.
۲۶ تاسیس سامانه سلامت دانشگاه شهید بهشتی، ۱۴۰۱.
۲۷ تاسیس موسسه توسعه سرمایه مغز، ۱۴۰۳
مراسم نکوداشت استاد گرامی پروفسور حمیدرضا پوراعتماد، به پاس قریب ربع قرن خدمات ارزشمند ایشان به جامعه اتیسم ایران، به ابتکار والدین کودکان دارای اتیسم و با حمایت ۲۹ مؤسسه دولتی و غیر دولتی مورخ ۴ تیر ماه ۱۴۰۳ در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد. برای خواندن گزارش این مراسم به این صفحه مراجعه کنید. در صفحه حاضر میتوانید گالری تصاویر مراسم بزرگداشت پروفسور حمیدرضا پوراعتماد را مشاهده نمایید.
برای مشاهده هر تصویر روی آن کلیک کنید (یا در تلفن همراه روی تصویر بزنید).
بدین وسیله به اطلاع عموم میرساند روز دوشنبه مورخ ۴ تیرماه ۱۴۰۳ مراسم نکوداشت پروفسور حمیدرضا پوراعتماد، بنیانگذار خدمات اتیسم در ایران برگزار خواهد شد.
این مراسم به همت خانوادههای کودکان دارای اتیسم، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی و پژوهشکده علوم شناختی و مغز دانشگاه شهید بهشتی برای قدردانی و نکوداشت پروفسور حمیدرضا پوراعتماد برگزار خواهد شد.
مکان: سالن سیمرغ، دانشکده روانشناسی، دانشگاه شهیدبهشتی
زمان: ۴ تیر ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۳ الی ۱۵
شرکت برای عموم آزاد است.
آدرس دقیق و لوکیشن محل برگزاری مراسم بزرگداشت پروفسور حمیدرضا پوراعتماد:
📍 ولنجک، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده روانشناسی تالار سیمرغ
از درب میدان عدالت در ضلع شرقی وارد شوید.
لوکیشن محل برگزاری در لینک زیر:
https://maps.app.goo.gl/PTRUcbc1a6S87AAf7
🔹️ ورود وسایط نقلیه آزاد است.
A Tribute to Prof. Hamidreza Pouretemad: Autism Service Visionary in Iran
Location: Simorgh Hall, Faculty of Psychology, Shahid Beheshti University
Date: June 1st, 1:00 PM to 3:00 PM
ثبت نام مدرسه تابستانی تهران اتیسم آغاز شد.
در این مدرسه، کودکان زیر نظر متخصصان حوزه اتیسم، مهارتهای زندگی، مهارتهای اجتماعی و مباحث مربوط به مدرسه را همراه با بازی و سرگرمی میآموزند.
کلاسها به صورت حضوری در مرکز تهران اتیسم برگزار خواهد شد
برای اطلاعات بیشتر یا ثبتنام با شماره تماس ۰۹۱۲۸۰۶۶۸۷۴ تماس حاصل نمایید.
با احترام و افتخار به پروفسور حمیدرضا پوراعتماد
در روز جهانی روانشناس، اجازه دهید از شخصیتی که به واسطه دانش گسترده، اخلاق برجسته و سالها تجربه و تعهد، به عنوان یک منبع الهام و نوری امیدوار کننده برای جامعه اتیسم ایران شناخته میشود، تجلیل کنم. پروفسور پوراعتماد، با عمق دانش و تواناییهای برجسته علمی خود در علم عصبروانشناسی، همواره به عنوان یک استاد ممتاز، راهنما و الگوی بسیاری از دانشجویان و جامعه روانشناسی بوده است.
روز گذشته دکتر پوراعتماد عزیز تصویری از خود را به همراه یک دوچرخه قدیمی، یادگار ارزشمندی از پدر گرامیشان، حاج علی پوراعتماد (درگذشته به سال ۱۳۹۵) در یک گروه مجازی خصوصی به اشتراک گذاشتند. من از ایشان این اجازه را دریافت کردم که تصویر را به همراه متنی منتشر کنم.
تصویری که دکتر پوراعتماد با دوچرخه قدیمی پدری به اشتراک گذاشته برای من نه تنها نشاندهنده رشد و تکامل فردی یک انسان ارزشمند است، بلکه نمادی است از اصالت و ارتباط عمیق با ریشهها
دوچرخههای قدیمی یادگارها و نمادهایی هستند از زمانی که کودکان در ترک دوچرخه همراه با پدرانشان به سفرهایی دور و نزدیک میرفتند. وسیلهای که برای یک کودک نه فقط یک وسیله حمل و نقلِ لذت بخش بلکه دستگاه پیچیدهای بود برای ثبت خاطرات عمیقِ ماجراجوییها و کاوشهای زندگی میان کوچه و بازار. وسیلهای برای شکل گیری هویت در دل خانواده و فرهنگ. وسیلهای که اکنون با نگاه به آن میتوان به گذشته، به ریشهها متصل شد. انتشار چنین تصویری از سوی دکتر پوراعتماد برای من نمادی است از اصالت و پایبندی به ارزشها و ریشههای زیبای خانوادگی و فرهنگی
روز روانشناس را با تبریک و تشکر از پروفسور پوراعتماد و همچنین تمامی کادر متخصص مرکز تهران اتیسم که با تلاشی مستمر و خستگی ناپذیر به جامعه اتیسم یاری میرسانند، جشن میگیریم. این روز بیشتر از همیشه، فرصتی است تا ارزشمندیهای روانشناسی را در زندگی تقدیر کنیم و به اهمیت آن در بهبود کیفیت زندگی فردی و اجتماعی اشاره کنیم.
با امید به روزهای پربرکت و شادی بخش برای تمامی عزیزانی که در عرصه روانشناسی فعالیت میکنند.
– دکتر محمد کیانی، تهران اتیسم
شبکه سلامت در روز ۳۰ فروردینماه ۱۴۰۳ در برنامهای با موضوع اختلال طیف اتیسم میزبان پروفسور حمیدرضا پوراعتماد بود.
در ادامه میتوانید این برنامه را مشاهده نمایید.
وقتی کودکی تشخیص اتیسم میگیرد با برچسب اتیسم شناخته میشود اما این صرفا یک برچسب است. ما انسانها فراتر از برچسبهایی هستیم که به ما داده میشود. در این مطلب به موضوع برچسب در اتیسم خواهیم پرداخت. خواندن این مطلب به تمام خانوادهها و مربیان توصیه میشود. با تهران اتیسم همراه باشید.
ما در دنیایی از برچسبها زندگی میکنیم، از آنها استفاده میکنیم – برچسب اختلالات و سایر برچسبها – تا جهان را قابل درک تر کنیم. وقتی در مورد معیارهای تشخیص به توافق میرسیم، راهی برای صحبت کوتاه با یکدیگر داریم. برای مثال، اگر بگوییم کودکی “رفتارهای محدود و تکراری” دارد سریعا متوجه میشویم یعنی چه! زیرا این موضوع در راهنمای تشخیصی و آماری فعلی بیان شده است.
وقتی به کسی برچسب میزنیم، دیگران شروع به دیدن او از طریق فیلتر آن برچسب میکنند. هنگامی که به فردی برچسب میزنیم، به نوعی عکس فوری بسیار ساده از آن شخص را ارائه میدهیم. به محض اینکه به یک شخص برچسب زده شود، احتمال این خطر وجود دارد که نظر مردم نسبت به آن شخص هرگز تغییر نکند. اما همهی افراد با یا بدون هر نوع برچسبی همیشه در حال توسعه و تکامل هستند. بسیاری از این تغییرات ظریف هستند و به راحتی قابل فراموشی هستند. دیدن کودک از طریق فیلتر برچسب ممکن است باعث شود که تغییرات کوچک را از دست بدهیم و دیگر به چشم ما نیاید. مهم نیست که چه نقشی در زندگی کودک مبتلا به اتیسم بازی میکنید – حرفه ای، مربی یا والدین – همیشه باید فراتر از برچسبها نگاه کنید و تمام نقاط قوت و ویژگی های آنها را ببینید.
به نکات زیر توجه کنید:
همه ما دارای ویژگیهای فردی مختلفی هستیم. وقتی به فردی برچسب اتیسم زده میشود، ممکن است ویژگیهای او را به شرایط رشدی او نسبت دهیم، اما این نباید فرض خودکار ما باشد. ویژگیهای آنها – خجالتی بودن، نترس بودن، کنجکاوی یا عدم کنجکاوی – ممکن است به همان اندازه قوی باشد حتی اگر اتیستیک نباشند. یک کودک دارای اتیسم ممکن است خجالتی باشد و کودک دارای اتیسم دیگری خجالتی نباشد. کودک دارای اتیسمی ممکن است کنجکاو باشد و کودک دارای اتیسم دیگری کنجکاو نباشد و… . همه ما حالتهای مختلفی را تجربه میکنیم، حالات، واکنشها و طرز فکرهای موقت و مختلف. ما معمولاً روی حالتهای موقت افراد تأکید نمیکنیم، اما وقتی کسی برچسبی دارد، به احتمال زیاد حالت موقت او را به آن برچسب نسبت میدهیم، حتی اگر نامرتبط باشد. ما متوجه این موضوع نمیشویم اما این یک واکنش ناخودآگاه و خودکار است.
هنگامی که به کسی یک برچسب زده میشود، در واقع، مجموعهای از رویدادها ممکن است رخ دهد. همانطور که توضیح داده شد، نزدیکترین افراد به فرد، مانند خانواده یا متخصصان، ممکن است ادراک خود را از طریق آن برچسب فیلتر کنند. آنها ممکن است شروع کنند به اشتباه صفات و رفتارهایی را به شرایط برچسب گذاری شده نسبت دهند و ممکن است بخواهند دیدگاه خود را نسبت به فرد مطابق درک خود از برچسب سازماندهی کنند. آنها همچنین ممکن است شروع به تبدیل برچسب به مهمترین بخش آن شخص کنند. هنگامی که این اتفاق میافتد، دیگران در محیط کودک نیز تمایل دارند همین کار را انجام دهند.
به این مثال دقت کنید:
اولین چیزی که والدین امیر ۱۴ ساله هنگام معرفی پسرشان اعلام میکنند این است که او اتیستیک است. آنها میدانند که امیر به عنوان “متفاوت” شناخته میشود و نگران هستند که دیگران چه فکری کنند. آنها تجربیات زیادی از سوء تفاهم یا قلدری با امیر داشتهاند، و قصد آنها این است که از آسیب رساندن بیشتر به او توسط دیگران جلوگیری کنند.
آنها متوجه نمیشوند که با اول گذاشتن برچسب بر امیر – و عدم ذکر هیچ یک از ویژگی های دیگر او – پسرشان را محدود میکنند. اعلام برچسب او از او محافظت نمیکند. درعوض، غالباً دید دیگران را تغییر میدهد و محدود میکند.
والدین امیر با تاکید بر برچسب، به این نکته اشاره میکنند که اتیسم مهمترین بخش اوست. آنها احتمالاً قصد انجام این کار را ندارند. امید است که آنها پسرشان را به عنوان یک نوجوان پیچیده، با نقاط قوت و چالشهای مختلف ببینند، درست مانند هر پسر دیگری که هم سن اوست. برخی از این چالشها – و نقاط قوت – به اتیسم مربوط میشوند، اما برخی دیگر اینطور نیستند. آنها با پیشدستی کردن فرصتی برای دیگران برای شناختن امیر از طریق مشاهدات و تعاملات خود با او، هم امیر و هم دیگران را از تجربه کاملتر و غنیتر محروم میکنند.
گردآوری و ترجمه از رسول رحمتی
بازبینی، ویرایش و انتشار از دکتر محمد کیانی
منبع: کتاب Navigating Autism از دبرا مور و تمپل گراندین
روز جهانی اتیسم با مرکز تهران اتیسم
ویدئوی ارسالی از خانم آرزو بصیری از همکاران مرکز تهران اتیسم برای روز جهانی اتیسم از شهر کرمان