کودکان مبتلا به اتیسم نیز هر روز در حال رشد و تکامل هستند، با این وجود همیشه با ما مثل بچهها رفتار میکنند و مثل بچهها حرف میزنند! من حدس میزنم این به این دلیل است که به نظر میرسد ما به اندازه کافی پخته رفتار نمیکنیم، هرگاه کسی با من طوری رفتار میکند که انگار هنوز یک کودک نوپا هستم، واقعاً مرا بهم میریزد و عصبی میشوم. درک میکنم که مردم فکر میکنند که من زبان کودکان را بهتر میفهمم، یا حتی فکر میکنند که ترجیح میدهم به این شکل با من صحبت شود.
من از شما نمیخواهم وقتی با افراد مبتلا به اتیسم صحبت میکنید از زبان سخت و دشوار استفاده کنید ولی خواهش میکنم با ما با توجه به سن ما و همانطور که هستیم رفتار کنید. هر بار که با من صحبت میکنند، احساس بدبختی میکنم انگار شانسی برای آیندهای روشن به من داده نمیشود.
مطلب کوتاهی که خواندید بخشی از کتاب «میدانی چرا میپرم: صدای ذهن یک پسر سیزدهساله دارای اتیسم» اثر نواکی هیگاشیدا، پسر جوان دارای اتیسم اهل ژاپن است. این کتاب به بیش از ۳۰ زبان در دنیا ترجمه شده است و عنوان پرفروش ترین کتاب سال نیویورک تایمز را به دست آورده. این کتاب به ما کمک میکند بفهمیم درون ذهن یک فرد دارای اتیسم چه میگذرد و پاسخ پرسشهایی مثل دلیل سوالات مکرر افراد دارای اتیسم یا بالا و پایین پریدن آنها را توضیح میدهد.
در تهران اتیسم بخشهایی از ترجمه این کتاب را مطالعه خواهید کرد.
مطلب قبلی از این کتاب: دلیل سوالات مکرر افراد دارای اتیسم چیست؟ نواکی نویسنده دارای اتیسم پاسخ میدهد.
ترجمه از رسول رحمتی، ارزیاب مرکز تهران اتیسم