مدیریت وب‌سایت

مولفه‌های موثر در درمان کودکان دچار درخودماندگی از منظر والدین، ۱۳۹۳

صنم باقریان خسروشاهی۱، حمیدرضا پوراعتماد۲ و جلیل فتح آبادی۳

۱. دانشجوی دکتری روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی
۲. استاد گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی
۳. دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی

 

چکیده
هدف: هدف این مطالعه تعیین عوامل مؤثر در درمان درخودماندگی از منظر والدین بود. روش:روش مطالعه از نوع کیفی و جامعه آماری، والدین ۱۵۰ کودک دچار درخودماندگی دو مرکز ساماندهی درمان و توانبخشی اختلالات اتیستیک-تهران اتیسم و به‌آرا در سنین دو تا هشت سال در زمان اجرای پژوهش بود. نمونه‌گیری به صورت در دسترس تا جایی ادامه یافت که داده جدیدی اضافه نشود و به اشباع برسد و اشباع مورد نظر با انتخاب ۳۰ والد (۲۸ مادر و ۲ پدر) اتفاق افتاد. برای گردآوری اطلاعات از شیوه مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده و داده‌ها با شیوه تحلیل محتوا تحلیل شد. یافته‌ها: پس از تحلیل، یازده عامل به دست آمد که به ترتیب شامل والد‌-کودک، محیط خانواده، عامل‌های ثابت، ویژگی شخصیتی، ژنتیک، درمان، ویژگی کودک، دانش خانواده درباره درخودماندگی، والد-والد، آسیب‌شناسی روانی و عوامل فراخانواده بود. نتیجه‌گیری: از میان عامل‌های مطرح شده، عامل‌های ثابت، و همچنین ویژگی‌های کودک و درمان، قابل دستکاری در برنامه‌های درمانی والد محور نیستند و باید به عنوان متغیرهای همتاسازی گروه‌های مقایسه در نظر گرفته شوند. سایر عامل‌ها در طراحی برنامه‌های خانواده محور باید مد نظر قرار گیرد.

منتشر شده در نشریه فصلنامه روان شناسی کاربردی، سال ۸، زمستان ۱۳۹۳

 

 

 

 

 

 

آموزش توالت (۱۳۹۳)

دوره ی آموزش توالت از روز شنبه ۱۳ اردیبهشت ماه در مرکز برگزار خواهد شد. برای اطلاعات بیشتر با شماره ۸۸۶۳۳۷۱۵ تماس بگیرید.

هزینه این دوره برای کودکانی که از این مرکز خدمات می گیرند ۲۰۰ هزار تومان و برای کسانی که خدماتی از مرکز دریافت نمی کنند ۳۵۰ هزار تومان می باشد.

 


 

روند آموزش توالت به کودکان مبتلا به اتیسم

مراحل آموزش توالت (کنترل ادرار) به کودکان مبتلا به اختلالات اتیستیک و سایر تأخیرهای رشدی

آمادگی: کودک مدت طولانی بتواند بنشیند.

روش کار:

یک یا دو روز قبل از شروع آموزش مایعات و مشوق های مورد علاقه کودک را قطع کنید تا بتوانید ارزش مشوق ها و میزان خوردن مایعات را در طول دوره آموزش بالا ببرید.

مرحله اول:

۱) کودک را بر روی دستشویی قرار دهید و با قرار دادن چهارپایه زیر پای کودک ترس از نشستن کودک را کاهش دهید.

۲) ابتدا تابلویی برای روند فعالیت تهیه کنید و سپس تصویر مراحل کار را بر روی آن نقاشی کنید. مثلاً اول می نشینیم بعد حباب بازی می کنیم.

۳) هر ۲ تا ۳ دقیقه کودک را با مایعاتی که دوست دارد به خاطر خوب نشستن تشویق کنید.

۴) فعالیت های مختلفی را جهت سرگرمی کودک در محیط توالت انجام دهید، اما نه آنقدر که حواس کودک را از علائم بدنی دفع ادرار دور کند.

۵) با استفاده از داستان های اجتماعی تمامی مراحل کار را به صورت ساده توصیف کنید.

۶) با در اختیار قرار دادن نشانه های تصویری و هدایت های آموزشی می توان از کودک در انجام فعالیت حمایت کرد. برنامه تصویری با یادآوری این نکته که کودک در زمان های خاص می تواند به دستشویی برود به او کمک می کند که روش استفاده از دستشویی را ادامه دهد.

اگر کودک کلام ندارد، می توان با استفاده از کارت های تصویری برای نشان دادن نیاز کودک به دستشویی او را هدایت کرد. تصاویری که به صورت خاص نیازهای کودک را نشان دهد.

۷) زمانی که کودک ادرار کرد باید با استفاده از با ارزش ترین مشوق و به میزان زیاد او را تشویق کنید و اجازه دهید که کودک برای مدتی آموزش را رها کرده و به فعالیتی که دوست دارد بپردازد. (حدود ۱۰ دقیقه) ولی مهم است که کودک در این مدت در محیط دستشویی بماند.

مشوق ها:

* مشوق های توصیف کننده: جملاتی مثل آفرین، خیلی خوبه و …

* مشوق های غیرکلامی: حالات چهره ای، دست زدن، علامت های مختلف برای انجام موفقیت آمیز کار

* انجام فعالیت موردعلاقه کودک

* تهیه چارت، ستاره، اقتصاد ژتونی

* مشوق های خوراکی

۸) بعد از ده دقیقه کودک باید دوباره به توالت بازگردد و همین روش را دوباره ادامه دهید.

۹) اگر زمان زیادی سپری شد و هیچ اتفاقی نیفتاد و کودک دچار خستگی شد اجازه دهید که برای چند دقیقه بلند شود ولی همچنان در محیط دستشویی بماند و بعد از چند دقیقه برگردد و روی توالت بنشیند. مهم است که این زمان، کوتاه بوده و طی آن کودک را به صورت دقیق زیر نظر داشته باشید.

۱۰) برای اینکه کودک رفتارها و عملکردهای مناسب را یاد گرفته و نشان دهد می‌توان از داستان‌های اجتماعی استفاده کرد.

* داستان های اجتماعی:

– از داستان های کوتاه و تصاویر مشخص استفاده کنید.

– داستان ها باید از دیدگاه کودک نوشته شود.

– از داستان هایی که ساده­ است و فقط به یک موضوع می­پردازد استفاده کنید. مثل رفتن به مدرسه، میهمانی و …

– از داستان هایی استفاده کنید که اطلاعات و جزئیات دقیقی در مورد اتفاقاتی که در موقعیت های مختلف رخ می دهند، به کودک ارائه دهند.

– در داستان هایی که استفاده می کنید، پیشنهاداتی در مورد عملکرد مناسب در موقعیت های گوناگون به کودک ارائه شود.

– از داستان هایی استفاده کنید که توضیح دهد که چرا کودک باید عملکرد خاصی را به صورت مدل خاصی داشته باشد.

* معیارهای پیشرفت برنامه:

هنگامی که به این نتیجه رسیدید که کودک متوجه رابطه مشوق گرفتن و دستشویی کردن شده است به سمت مرحله بعدی حرکت کنید.

مرحله دوم:

– کودک را بدون لباس روی یک صندلی کنار توالت قرار دهید.

– هر ۲ تا ۳ دقیقه به خاطر نشستن روی صندلی به او مشوق دهید و منتظر شوید تا خودش برای ادرار کردن از روی صندلی بلند شده و روی توالت بنشیند.

– بسیار مهم است که هنگام بروز علائم هیچ کمکی به کودک نکنید زیرا امکان ایجاد وابستگی شدید کودک به کمک شما وجود دارد.

– وقتی ادرار کردن روی توالت با موفقیت انجام شد.

A) کودک باید به میزان زیادی تشویق شود.

B) کودک می تواند از دستشویی خارج شده و برای مدت کوتاهی به فعالیت مورد علاقه خود بپردازد.

C) صندلی باید کم کم از توالت دور شود.

D) یک لباس در هر مرحله اضافه می شود.

* اگر کودک بدون اینکه روی توالت بنشیند ادرار کرد:

A) اگر متوجه علائم دفع شدید کودک را با عجله روی توالت نبرید (به دلیل ایجاد وابستگی)

B) کودک باید اعضای بدن، لباس های خیس و محیطی که این اتفاق در آنجا رخ داده را تمیز کند.

C) باید دوباره مراحل کار و استفاده صحیح از دستشویی با کودک مرور شود (تقریباً ۵ بار)

D) در هر مرحله ای که هستید، صندلی یک مرحله به عقب برگردد.

E) در هر مرحله ای که هستید یکی از لباس ها کم می شود.

مرحله سوم:

زمانی که کودک به صورت کلی لباس پوشیده و از دستشویی دور است:

– هر ۳۰ دقیقه کودک را چک کنید که لباسش تمیز و خشک باشد و به این خاطر که لباسش خشک است، او را تشویق کنید.

– اگر حادثه ای اتفاق افتاد به مرحله دوم باز گردید.

– اگر کودک در توالت ادرار کرد بسیار او را تشویق کنید و به تدریج فاصله بین دو چک کردن را افزایش دهید.

** برای اینکه این آموزش به صورت عادت در آید نکات زیر را مدنظر قرار دهید:

۱) برنامه دستشویی رفتن کودک را مشخص کنید.

۲) برنامه را با خود کودک ۲ تا ۳ بار در روز مرور کنید.

لازم است هر فردی که با کودک کار می‌کند از برنامه دستشویی کودک آگاه باشد تا در نتیجه آن آموزش به صورت پایدار و یک شکل پیش رود.

۳) ۱۵ دقیقه قبل از زمان مشخصِ دستشویی رفتن معمول، کودک را به توالت ببرید.

۴) کودک را بدون لباس روی توالت قرار دهید و هر ۲ تا ۳ دقیقه به خاطر خوب نشستن او را با مشوق های مختلف و معایعات زیاد تشویق کنید.

۵) وقتی کودک ادرار کرد باید او را به مقدار زیادی تشویق کنید و اجازه دهید محل دستشویی را ترک کرده و فعالیت مورد علاقه خود را انجام دهد.

۶) اگر کودک ظرف ۳۰ دقیقه ادرار نکرد به او اجازه دهید که به فعالیت قبلی که در حال انجام آن بود بازگردد.

۷) هر یک ساعت کودک را به دستشویی ببرید و تا زمانی که ادرار کند این روند را ادامه دهید.

۸) اگر حادثه ای خارج از جلسه آموزش توالت اتفاق افتاد به شرح زیر عمل کنید:

– کودک باید اعضای بدنش را تمیز کند، لباسهایش را تعویض کند و محیط دستشویی را نیز تمیز کند.

– استفاده صحیح از توالت را حدوداً ۵ بار با کودک مرور کنید.

 

 

تهیه و تنظیم: خانم پیروزنیا و خانم روح­بخش

مرکز روزانه درمان و توانبخشی اختلالات نافذ رشد ـ اتیستیک

 

 

 

اتیسم

تشخیص زودهنگام اتیسم از طریق مشخصه های صوتی

در پژوهشی که توسط جناب آقای ابراهیمی مطلق تحت نظارت جناب آقای دکتر مرادی و جناب آقای دکتر پوراعتماد با همکاری مرکز ساماندهی و درمان اختلالات اتیستیک انجام گرفت یک الگوی تشخیصی برای احتلالت طیف اتیسم با استفاده از مشخصه های آوایی کودکان ساخته شد.

 

 


 

ساخت ربات هوشمند برای تشخیص اتیسم در مرکز

در پژوهشی که توسط سرکار خانم سرور اختیاری و با همکاری مرکز ساماندهی و درمان اختلالات اتیستیک انجام گرفت، ربات هوشمندی به منظور تشخیص اختلالات طیف اتیسم بر اساس الگوی حرکات طراحی و ساخته شد.

 

 


 

Reading the mind in the face and voice in parents of children with Autism Spectrum Disorders., 2013

Tajmirriyahi, M., Nejati, V., Pouretemad, H., Mansuri-Sepehr, R. (2013). Reading the mind in the face and voice in parents of children with Autism Spectrum Disorders. Research in Autism Spectrum Disorders, 1543–۱۵۵۰.

Abstract

One core feature of Autism Spectrum Disorders (ASD) is impairment in social functioning and inferring mental states and emotions referred to theory of mind (TOM). The “Broad Autism Phenotype” (BAP) proposes that defining features of autism express in milder form among first degree relatives of these patients. Theory of mind deficits has been examined using advanced TOM tasks such as “Reading the Mind in the Eyes”. This study has furthered previous findings using another test designed to tap higher TOM abilities named “Mind Reading in the Voice”. The objective of this study is to examine theory of mind abilities from two main communicative sources in parents of children with ASD in contrast to two groups, one clinical and one non-clinical. Forty-eight parents of individuals with autism, 31 parents of individuals with Down syndrome and 30 parents of typically developed children were administered two tests of mind-reading. Analysis revealed that although there is not a significant difference between three groups’ performance in “Mind Reading from Eyes”, parents of children with ASD have significantly lower performance in “Mind Reading from Voice”. It can be concluded that TOM deficits in parents of children with ASD are not restricted to inferring mental states form eyes and deficits in mind-reading from voice could also be a part of BAP.

 


 

جشن موسیقی

جشن موسیقی مرکز در تاریخ ۱۸ تیر، ساعت ۱۷ تا ۱۹ در محل تشکیل کلاس های مرکز برگزار می شود

بررسی تاثیر توان بخشی شناختی بر ترمیم توانایی شناخت اجتماعی کودکان اتیسم با عملکرد بالا، اسماعیل شیری و همکاران، مجله تحقیقات علوم رفتاری، ۱۳۹۲.

بررسی تأثیر توان بخشی شناختی بر ترمیم توانایی شناخت اجتماعی کودکان اتیسم با عملکرد بالا
اسماعیل شیری۱، وحید نجاتی۲، حمیدرضا پوراعتماد۳ ، نرگس چیمه۴

۱. کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشگاه شهید بهشتی، مرکز توان بخشی رسش اصفهان
۲. استادیار، گروه توان بخشی شناختی، پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
۳. دانشیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روا نشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
۴. استادیار، گروه روانشناسی، پژوهشکده خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

چکیده
مقدمه: نقصان تئوری ذهن یکی از زیربناهای اختلال در مهارت های اجتماعی در کودکان اتیسم است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر
توان بخشی شناختی بر بهبود توانایی شناخت اجتماعی کودکان اتیسم با عملکرد بالا است.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع طرح های تک آزمودنی است که ۴ کودک مبتلا به اتیسم با عملکرد بالا به عنوان نمونه با استفاده
از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. هر ۴ کودک، ۱۴ جلسه انفرادی توان بخشی شناختی را دریافت کردند . ارزیابی ها در ۶
مرحله، دو هفته پیش از شروع درمان، دو هفته بعد یعنی قبل از شروع درمان، بعد از پنچ جلسه درمان، بعد از ده جلسه درمان، یک روز
بعد از پایان درمان و در نهایت مرحله پیگیری (چهار هفته بعد از پایان درمان)، انجام شد. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر، تکلیف
باور- کاذب سالی- آن، ذهن خوانی از طریق تصاویر چشم و آزمون ذهن خوانی تماشاچی بود . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش
تحلیل بصری و اندازه اثر استفاده شد.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد عملکرد آزمودنی های مطالعه در آزمون باور کاذب سالی- آن و ذهن خوانی تماشاچی بهبود یافته است .
هم چنین تغییری در توانایی ذهن خوانی از طریق تصاویر چشم مشاهده نشد. هم چنین اندازه اثر نشان داد این برنامه آموزشی بر باور کاذب
و ذهن خوانی مؤثر بوده است.
نتیجه گیری: یکی از رویکردهای توان بخشی شناختی که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت و اثربخشی آن نشان داده شد، ترمیم نقایص
است. پیشنهاد می شود درمانگران به جای آموزش راهبردهای درمانی که سعی در اصلاح رفتار بیمار اتیسم در جهت کاهش نیاز به شناخت
اجتماعی دارد، از رویکرد ترمیم استفاده نمایند. بر اساس یافته های این مطالعه با مداخله کوتاه مدت و فشرده امکان ترمیم توانایی تئوری ذهن در
کودکان مبتلا به اتیسم وجود دارد.

کلمات کلیدی: اتیسم، تئوری ذهن، شناخت اجتماعی، توان بخشی شناختی

منتشر شده در نشریه تحقیقات علوم رفتاری، دوره ۱۱، شماره ۵، ۱۳۹۲

 

 

 

بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی بر بهبود تشخیص حالات هیجانی در کودکان دارای اتیسم با عملکرد بالا، اسماعیل شیری و همکاران، فصلنامه کودکان استثنایی، پاییز ۱۳۹۲.

بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی بر بهبود تشخیص حالات هیجانی در کودکان دارای اتیسم با عملکرد بالا

اسماعیل شیری۱، دکتر وحید نجاتی۲، دکتر حمیدرضا پوراعتماد۳
۱. کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه شهید بهشتی
۲. استادیار دانشگاه شهید بهشتی
۳. دانشیار دانشگاه شهید بهشتی

منتشر شده در فصلنامه کودکان استثنایی، سال سیزدهم، شماره ۳ (پیاپی ۴۹)، پاییز ۱۳۹۲

چکیده

هدف: هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی توانبخشی شناختی بر ترمیم تشخیص حالات هیجان در کودکان دارای اختلال اتیسم با عملکرد بالا است. روش: این مطالعه از نوع طرح های تک آزمونی است که ۴ کودک دارای اتیسم با عملکرد بالا به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. هر ۴ کودک، ۱۴ جلسه انفرادی توانبخشی شناختی دریافت کردند. ارزیابی ها در ۶ مرحله، دو هفته پیش از شروع درمان، دو هفته بعد یعنی قبل از شروع درمان، بعد از پنج جلسه درمان، بعد از ده جلسه درمان، یک روز بعد از پایان درمان و در نهایت مرحله پیگیری (چهار هفته پس از پایان درمان) انجام شد. ابزار مورد استفاده پژوهش حاضر نسخه اصلاح شده بازشناسی چهره بنتون بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل بصری و اندازه اثر استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که عملکرد آزمودنی های مطالعه در آزمون بازشناسی چهره بنتون بهبود یافته است. همچنین اندازه اثر نشان داد که این برنامه آموزشی بر تشخیص حالات هیجانی موثر بوده است. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که با استفاده از روش های آموزش کوتاه مدت متمرکز و فشرده، کودکان دارای اتیسم موفق به امکان ترمیم توانایی تشخیص حالات هیجان شدند. نتایج این پژوهش از قابلیت برنامه پرشیا بر ترمیم مشکلات تشخیص حالات هیجان در کودکان اتیسم با عملکرد بالا حمایت می کند و پس از انجام مداخله، مهارت های تشخیص حالات هیجان به نحو بارزی در این کودکان بهبود یافته است.