مدیریت وب‌سایت

پوراعتماد، حمیدرضا، و خوشابی، کتایون. (۱۳۸۶). بررسی کارایی رفتار درمانگری فشرده, بر کودکان مبتلا به درخودماندگی. مجله روانشناسی، ۱۱(۲ (پیاپی ۴۲))، ۱۹۸-۲۱۵. 

چکیده:

هدف این مطالعه بررسی میزان کارآیی رفتار درمانگری فشرده مبتنی بر تحلیل رفتاری به کاربسته – الگوی لوواس در گروهی از کودکان مبتلا به درخودماندگی بوده است. گروه نمونه شامل ۲۱ کودک (۱۸ پسر، ۳ دختر) مبتلا به اختلالات اتیستیک بود که در زمان ورود به مطالعه در طیف سنی ۳.۱-۹ سال (میانگین =۵.۷، انحراف معیار =۱.۶) قرار داشتند. در میان آنها ۱۷ نفر مبتلا به اختلال اتیسم، ۳ نفر دچار نشانگان آسپرگر و ۱ نفر واجد اختلال از هم پاشیدگی دوران کودکی بود. همه کودکان واجد ملاکهای DSM-IV برای اختلالات مربوط بودند. شرکت کنندگان به مدت ۵ ماه، هفته ای ۶ روز، روزی ۴ ساعت به صورت انفرادی درمان دریافت کردند. در پایان هر ماه، کودکان و والدینشان مورد یک ارزیابی جامع قرار گرفتند و فرآیند ارزیابی روی نوار ویدئو ضبط شد. در بخشی از روند ارزیابی، والدین «فهرست ارزیابی درمان اتیسم» را تکمیل کردند. ارزیابی ها ۲ ماه پس از توقف درمان (۷ ماه پس از شروع درمان) تکرار شد تا میزان پایداری تغییرات همبسته با درمان وارسی شود. نتایج نشان داد که مهارت های ارتباطی کلامی و غیرکلامی، توجه و پیروی از دستورات، بهداشت جسمی و رفتاری، آگاهی حسی و شناختی به طور معنادار و پایداری، در کودکان افزایش یافته است. بنابراین، رفتار درمانگری فشرده، مبتنی بر تحلیل رفتاری به کار بسته – الگوی لوواس، اثرات مفید و پایداری بر کودکان مبتلا به طیف اختلالات اتیستیک داشت.

افشاری، ر.، خوشابی، ک.، پوراعتماد، ح. و مرادی، ش. (۱۳۸۵). بررسی راهبردهای مقابله­ای سلامت روان در مادران کودکان اتیستیک. خانواده پژوهی، ۲، ۷، ۲۹۲-۲۸۶.

چکیده:

پژوهش حاضر به منظور بررسی راهبردهای مقابله ای و سلامت روان در مادران کودکان اتیستیک صورت گرفت. آزمودنی ها شامل ۴۰ مادر کودک اتیستیک بودند که به روش نمونه گیری در دسترس از مرکز ساماندهی، درمان و توانبخشی کودکان اتیسم انتخاب شده بودند. از آزمون SCL-90-R جهت بررسی علائم روانی و از چک لیست راهبردهای مقابله ای کارور به منظور سنجش راهبردهای مقابله ای استفاده گردید. نتایج نشان داد که ۵/۲۷% مادران گروه نمونه براساس معیارهای SCL-90-R دارای علائم روانی بودند. علاوه بر این، مشخص گردید که میان راهبردهای مقابله ای متمرکز بر حل مسئله و هیجانی با سلامت روان ارتباط معناداری وجود ندارد، اما بین راهبردهای مقابله ای کمتر مفید و غیرمؤثر با سلامت روان رابطه معناداری وجود دارد.