موسیقی‌درمانی به عنوان روشی پویا و خلاقانه در کار با کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم مورد توجه قرار گرفته است. در این رویکرد، موسیقی به‌عنوان ابزاری آموزشی-درمانی برای تقویت ارتباطات، تنظیم هیجانی و افزایش انعطاف‌پذیری رفتاری استفاده می‌شود. شرکت در فعالیت‌های موسیقایی، مانند نواختن ساز یا همخوانی با آهنگ، می‌تواند مسیرهای جدیدی برای یادگیری ایجاد کند و به بهبود هماهنگی حسی و حرکتی کمک نماید.
از منظر روانشناختی، موسیقی محیطی ایمن و ساختارمند فراهم می‌کند که در آن کودک می‌تواند بدون نیاز به زبان گفتاری، احساسات و نیازهای خود را بیان کند. این تجربه به مرور موجب کاهش استرس، ارتقای تعامل اجتماعی و تقویت احساس تعلق می‌شود. همچنین پژوهش‌ها حاکی از آن است که جلسات منظم موسیقی‌درمانی می‌توانند انگیزه درونی کودکان را افزایش داده و زمینه رشد مهارت‌های شناختی و اجتماعی آن‌ها را هموار سازند.
در ویدئوی پیش رو، توضیحاتی درباره نقش موسیقی‌درمانی در بهبود مهارت‌های کودکان دارای اوتیسم ارائه شده است. در مرکز تهران اتیسم نیز مجموعه‌ای از خدمات تخصصی موسیقی‌درمانی با هدف تقویت ارتباط، کاهش اضطراب و افزایش توانمندی‌های شناختی و اجتماعی کودکان فراهم شده تا بتوانند در محیطی امن و خلاقانه رشد و شکوفایی بیشتری تجربه کنند.