اکثر اوقات شکافی بین انتظار والدین و سطح فعلی کودکان وجود دارد، این باعث می‌شود که در نتیجه تقاضاهای بسیار دشوارتر از سطح کودک، کودک با شکست‌های مکرر مواجه شود، پس کاهش شکاف بین انتظار و سطح کودک یکی از راه‌های مناسب است. اگر با کودک رفتارهایی مثل داد زدن و کتک زدن داشته باشیم، به کودکان می‌آموزیم همین رفتار را مدل سازی کنند. این جمله که تو باید به حرف بزرگترت گوش بدی خیلی مبهم است و کودکان گاها مدل سازی بهتری نسبت به درک گفتار پیچیده می‌کنند. در ادامه چهار قانون برای آموزش و صحبت با کودکان دارای اتیسم را مرور می‌کنیم.
چهار قانون برای آموزش و صحبت با کودکان دارای اتیسم
- آشکار و روشن سخن بگویید.
“خوب باش” و حتی عباراتی مثل “بعدا” و “اتاقت” را تمیز کن برای کودکان دارای نیاز ویژه و به ویژه دارای اتیسم مبهم است. جمله اتاقت را تمیز کن حتی اگر برای کودک به طور کلمه به کلمه مفهوم باشد بازهم برایش مبهم است و دقیقا نداند چه کاری را باید انجام دهد و چه چیزی را از او می‌خواهید.یک راه کار بسیار مهم برای این مسئله، خرد کردن تکالیف است، به عنوان مثال کتاب‌ها را توی قفسه قرار بده، حالا این ماشین ها را توی کمد بذار. حتی گاها ممکن است که والدین یک بار آن کار را انجام دهند البته که توصیه نمی‌شود کل کار توسط والدین انجام شود و فقط برای مدل سازی است.
پسر/ دختر خوبی باش جمله مبهمی است، بهتر است به جای استفاده از این الفاظ درخواست را به طور واضح بیان کنیم، مثلا اگر کودک در حال زدن است بهتر است بگوییم دست‌ها پایین یا دست‌ها روی میز
- اختصار و سادگی
انسان در حالت اضطراب به خوبی متوجه کلام نمی‌شود، آتش نشان ها و پلیس‌ها نیز در این شرایط زیاد صحبت نمی‌کنند، آنها جملاتی کوتاه و خبری می‌گویند مثل آنجا بشین، بایست، آنجا نرو و سایر موارد. کودکان دارای اتیسم نیز به همین صورت هستند و به راحتی دچار اضطراب می‌شوند، والدین می‌بایست جملات کوتاه بگویند و سپس صبر کنند و به سرعت صحبت خود را تکرار نکنند، زیرا برخی از کودکان دارای اتیسم در پردازش شنیداری تاخیر دارند و گفتن مکرر دستور باعث پریشانی می‌شود. - آرام باشید
کار بسیار سخت ولی لازم، هیچ پدر و مادری نمی‌تواند همیشه آرام باشد. درخواست را آرام و واضح بگویید. درصورت عدم حفظ آرامش دچار دور باطلی خواهید شد زیرا کودکان دارای اتیسم به خودی خود دارای اضطراب بیشتری نسبت به جمعیت فاقد اتیسم دارند. - استوار باشید
این درباره همه کودکان است اما برای کودکان دارای اتیسم ویژه تر است زیرا بعضا حافظه بسیار قوی‌ای دارند و دقیقا خاطرشان هست که چه چیزی را گفتید، پس قوانین و دستورات خود باید ثابت باشد و نتایج متنوعی به همراه نداشته باشند.تصور کنید هر روز صبح بیدار میشوید و با ماشین حین رفتن به محل کار به چراغ راهنمایی برخورد میکنید و اگر سبز باشد عبور می کنید، حال فرض کنید یک بار سبز به معنای عبور و یک بار به معنای توقف باشد، آیا مضطرب نخواهید شد؟ اگر قوانین تغییر کند کودک مطمئن نیست که چه کاری باید انجام دهد، البته که به طور ۱۰۰ درصدی نمی‌توان قوانین را ثابت رعایت کرد، اما ۷۵ درصد بهتر از ۲۵ درصد است.
ترجمه و گردآوری: رسولی رحمتی (مرکز تهران اتیسم)
منبع: +
