برنامه‌های روز جهانی اتیسم (۱۴ فروردین)

۱۴ فروردین ماه (مصادف با ۲ آوریل)، روز جهانی اتیسم گرامی باد.

به استحضار می­رساند که طبق روال سال­های پیش، این مرکز مراسم روز جهانی اتیسم را در سال ۱۳۹۵ برگزار خواهد کرد. اهم برنامه ­ها به شرح زیر می­ باشد:

۱. برگزاری برنامه­ های متنوع توسط والدین و کارشناسان این مرکز در پارک­ های شهر تهران و سایر شهرستان­ها در روز ۱۳ فروردین

۲. توزیع بروشورهای اطلاع ­رسانی برای افزایش آگاهی عمومی از بیماری اتیسم در عوارضی­ های بین ­راهی

۳. برگزاری مصاحبه و برنامه­ های متنوع در شبکه سلامت، رادیو سلامت و سایر رسانه ­ها و مطبوعات

۴. بازدید ۴ نفر از اساتید دانشگاه­های آلمان (پرفسور Werner Sommer و خانم Anastasia Petrakova از دانشگاه برلین، پرفسور Oliver Wilhem از دانشگاه آلم، دکتر Andrea Hildebrandt از دانشگاه گریسوالد) در فروردین ماه از مرکز تهران اتیسم (مرکز ساماندهی درمان و توانبخشی اختلالات اتیستیک، سابق)

مراسم ویژه ­ای در روز ۱۴ فروردین در پارک آب و آتش، پل طبیعت ساعت ۱۶ الی ۱۹ برگزار خواهد شد. برنامه­ های این روز بدین شرح است:

۱۷-۱۶: تکمیل پازل اتیسم به دست شهروندان

۱۸-۱۷: مصاحبه با آقای دکتر توسط خبرگزاری­ ها

۱۹-۱۸: رها کردن بادکنک­ها در فضای پل طبیعت به دست شهروندان برای گرامی­داشت اتیسم.

 


مراسم هفته درخت کاری

در دومین روز از هفته درخت‌کاری، در محل توزیع نهال (پارک لاله، منطقه ۶ تهران) آگهی‌رسانی اتیسم انجام شد. روی هر نهال که مردم دریافت می‌کردند نماد اتیسم با یک روبان به آن آویخته شده بود. درخشندگی رنگ‌های روبان نشان از امید است، امیدی که با افزایش آگاهی از اتیسم، تسریع در آغاز درمان‌های اولیه و دریافت خدمات مناسب زندگی بهتر و موفق‌تری را برای افراد مبتلا به اتیسم به ارمغان بیاورد.

روابط عمومی مرکز تهران اتیسم

 

 

 


خدمات متخصص تغذیه

به اطلاع می­رساند از این پس متخصص تغذیه سرکار خانم دکتر عظمتی در روزهای پنج شنبه در کلینیک بعد از ظهر از ساعت ۱۶ الی ۲۰ آماده ارائه خدمات (حیطه­ های مربوط به جویدن، بلع و خوردن غذاهای محدود و تکراری) به مراجعین محترم می­ باشد.

 

 


صدای مادرم را می‌شنوم که می‌گوید…

صدای مادرم را میشنوم که میگوید : نکند من چنین کردم و چنان دیدم … نکند که بد کردم و همان دیدم …

مادرم غصه میخورد، اما همین که لبخند خدا از صورت مهربان تو به رویم باز شد، رویای سفید زندگی مرا مجذوب وجود تو کرد. خدا را کجا میگشتم، نزدیک‌تر از اینجا؟

اگر تو نبودی فرشته را چگونه وصف میکردم؟

چه اشکهایی که با لبخند مهربان تو درمان شد و چه بغض‌هایی که با نگاه تو آرام گرفت.

جبران این همه خوبی برایم محال است، قدردان توام و برایت با دستان کوچکم دعا میکنم.

زیبا ترین چیز مراقبت از فرشتگان کوچکی است که بعضی از آنها حتی توان ابراز درد ندارند، پس باید بوسید دستانی را که نوازشگر این فرشتگان‌اند .

به پاس ارج نهادن بر این خادمان خدایی، تقدیر و تشکرهایی که از ایشان گردیده است را به نمایش می گذاریم تا غبار از تن خسته‌شان شسته شود و با دلگرمی بر این مسیر پر فرازونشیب ادامه دهند.

روابط عمومی مرکز تهران اتیسم

۲۵ بهمن ۹۴