پارسا کوچولوی عزیز تقریبا ۲ سال و نیم داشت که همراه مادر گرامی برای اولین بار وارد مرکز تهران اتیسم شد. پارسا برادر پندار کوچولو، دوقلویی هستند که هر دو قبل از ورود به مرکز توسط روانپزشک کودک و نوجوان تشخیص اوتیسم گرفته بودند.
در جلسه ارزیابی با حضور تیم متخصص مرکز، تشخیص اتیسم پارسای عزیز تایید شد.
در این جلسه با توجه به شرایط خاصی که خانواده داشت. تصمیم بر آن شد که ابتدا در برنامه پاتک مرکز تهران اتیسم شرکت کنند. بعلاوه لازم بود که تغییرات زیادی از جمله حذف وسایل دیجیتال و تغییرات سبک زندگی اعمال شود و همچنین بازی‌های تعاملی در خانه پیش گرفته شود.
همچنین با نظر متخصصان و با توجه به شرایط موجود، یک برنامه خاص زمانی برای آغاز خدمات ABA انفرادی و ABA گروهی برنامه‌ریزی شد.
۱۲ تیرماه ۱۴۰۳
۶ ماه اول با پیشرفتهای قابل ملاحظه
حالا نزدیک به ۸ ماه از دریافت خدمات پارسای عزیز گذشته است. در این مدت پارسا و پندار هر دو از خدمات مرکز تهران اتیسم بهره برده‌اند.
در این مدت ۸ ماهه پارسای عزیز هم خدمات ABA انفرادی و هم خدمات ABA گروهی دریافت کرده است.
در جلسه ارزیابی که با حضور متخصصان مسئول در پرونده پارسای عزیز از جمله مادر، پروفسور پوراعتماد، مدیر فنی مرکز خانم صنیعی و ارزیاب مسئول کودک برگزار شد، روند رشدی کودک در تمامی حیطه‌های رشدی و حیطه‌های مربوط به اختلال اتیسم مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت (برخی از جزییات در صفحه ۲ آمده است).
در این جلسه پیشرفت کودک قابل ملاحظه و رضایت بخش ارزیابی شد و به خانواده توصیه شد که پارسای عزیز در مهدکودک ثبت‌نام شود.
همچنین تصمیم متخصصین مرکز بر ادامه دریافت خدمات ABA بود. بعلاوه به خانواده تاکید شد که آلرژی پارسای عزیز جدی گرفته شود و زیر نظر متخصص تحت درمان قرار گیرد.
۲۳ مهرماه ۱۴۰۳
پیشرفتهای عالی
جلسه دوم ارزیابی پارسای عزیز امروز برگزار شد. حالا بیش از ۱ سال است که پارسای عزیز و برادرش پندار از خدمات مرکز استفاده می‌کنند.
در این جلسه طبق روال همه جلسات ارزیابی، تیم متخصص و مسئول در پرونده کودک حضور داشتند.
در جلسه ارزیابی با بررسی روند پیشرفت رشد، گزارش‌های بالینی موجود، مصاحبه با مادر، مربی و ارزیاب کودک و همچنین با بررسی مجدد تمامی پارامترهای لازم، خبر خوشحال کننده به خانواده این بود که تشخیص برداشته شده است و پارسای عزیز از دریافت خدمات ABA ترخیص خواهد شد.
در تاریخ ۳۰ مهرماه ۱۴۰۳ خدمات ABA به پارسای عزیز متوقف شد و توصیه شد که مهدکودک ادامه پیدا کند.
جزییات بیشتر روند پیشرفت پارسا را با آمار و نمودار و همچنین از زبان مادر پارسا و پندار در صفحه ۲ بخوانید و بشنوید.
نام کودک به جهت حفظ حریم خصوصی تغییر داده شده است و تصاویر کودک نیز تزیینی است.
پویای عزیز متولد زمستان ۱۳۹۹ در مرداد ۱۴۰۱ در حالی که نزدیک به ۲ سال داشت برای اولین بار به همراه خانواده برای ارزیابی جامع تشخیصی اتیسم وارد مرکز تهران اتیسم شد.
در این جلسه با حضور متخصصان مرکز تهران اتیسم و پروفسور پوراعتماد بعد از ارزیابی جامع تشخیصی پویا کوچولو تشخیص اتیسم گرفت.
در این جلسه تصمیم گرفته شد که خانواده ابتدا در دوره جیره عاطفی مرکز تهران اتیسم شرکت کنند و سپس خدمات ABA بصورت ۳ روز در هفته برای پویای عزیز آغاز شود.
۲۲ خرداد ۱۴۰۲
۶ ماه اول با چالش‌های فراوان
حالا ۶ ماه از آغاز خدمات ABA پویا گذشته است. امروز اولین جلسه ارزیابی جامع پیشرفت کودک با حضور پویای عزیز، خانواده گرامی، پروفسور پوراعتماد، مدیر مرکز خانم صنیعی و ارزیاب مسئول کودک برگزار شد.
در این جلسه پیشرفت کودک طی ۶ ماه اخیر مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پیشرفت کودک از منظر IEP مورد بررسی قرار گرفت.
پویای عزیز در حیطه‌های مختلف پیشرفت معناداری داشته بود. اما در این مدت در برخی از حیطه‌ها نیز همچون توانایی‌های گفتاری پیشرفت معناداری نداشته بود. همچنین هنوز کودک وابستگی شدیدی به وسایل دیجیتال داشت و پافشاری‌های او فراوان بود.
با توجه به موارد ذکر شده در این جلسه تصمیم گرفته شد که خدمات ABA بصورت جامع و ۶ روز در هفته ادامه داشته باشد.
۲۴ بهمن‌ماه ۱۴۰۲
پویا در مسیر پیشرفت
امروز جلسه دوم ارزیابی جامع پیشرفت پویای عزیز برگزار شد. همچون دیگر جلسات ارزیابی پیشرفت، تمامی متخصصین فعال در پرونده پویای عزیز حضور داشتند.
خوشبختانه پویای عزیز در مسیر پیشرفت قرار گرفته است و در حیطه‌های مختلف این موضوع برجسته است.
پویای عزیز هنوز رفتارهای اضافه فراوانی داشت به همین دلیل تصمیم گرفته شد تا نزد یکی از روانپزشکان متخصص کودک و نوجوان ویزیت شود. همچنین به خانواده تاکید شد که رژیم غذایی کودک تحت نظارت دقیق‌تری قرار گیرد.
بعلاوه تصمیم گرفته شد که پویای عزیز بعد از نوروز در مهدکودک ثبت‌نام شود.
۳ مهرماه ۱۴۰۳
پیشرفتهای عالی پویا
امروز جلسه سوم ارزیابی پیشرفت پویای عزیز برگزار شد. حالا ۱۸ ماه است که از خدمات جامع آموزشی و توانبخشی او می‌گذرد.
پیشرفت پویای عزیز در حیطه‌های مختلف مورد سنجش قرار گرفت. همچنین پرونده مجدد بررسی شد و آرشیو مشاهدات بالینی متخصصان مرکز، گزارش‌های پیشرفت، مصاحبه‌ها با والدین و مربی مورد بررسی قرار گرفت.
در این جلسه خوشبختانه تشخیص اتیسم برداشته شد. اما همچنان به دلایل وجود نگرانی‌هایی در خصوص تاخیر مهارت‌های رشدی و وجود رفتارهای بیش فعالانه بر ادامه دریافت خدمات ABA و مهدکودک تاکید شد.
جزییات بیشتر روند پیشرفت پویا را با آمار و نمودار و همچنین از زبان مادر پویا در صفحه ۲ بخوانید و بشنوید.
برنامه با من بگو در رادیو سلامت در تاریخ ۱۳ اسفندماه میزبان پروفسور حمیدرضا پوراعتماد بود. در این برنامه در قالب یک برنامه نقش‌محور در مورد اتیسم صحبت شد.
در ادامه می‌توانید فایل صوتی این برنامه را در دو بخش بشنوید.
امیرحسین کوچولوی عزیز کمی بیشتر از ۴ سال داشت که برای تشخیص اتیسم همراه با خانواده گرامی‌اش وارد مرکز تهران اتیسم شد.
در جلسه ارزیابی با حضور تیم متخصص مرکز، امیرحسین جان تشخیص اتیسم گرفت. او بعلاوه به دلیل روند کند یادگیری تشخیص احتمالی هوش مرزی نیز گرفته بود.
همچنین مشخص شد که امیرحسین در طول روز ساعت‌های زیادی را با لوازم دیجیتال سرگرم است.
به همین جهت تصمیم گرفته شد که ابتدا خانواده در برنامه دایه‌گری دیجیتال شرکت کنند، بعلاوه شرکت در برنامه جیره عاطفی نیز به خانواده توصیه شد. در نهایت بعد از شرکت در این دو دوره و آمادگی خانواده برنامه جامعه ABA بصورت ۶ روز در هفته برای امیرحسین عزیز آغاز شود.
۱۲ دی ۱۴۰۲
۶ ماه اول با پیشرفتهای قابل ملاحظه
بعد از پایان دوره دایه‌گری دیجیتال و گذراندن ۶ ماه خدمات جامع ABA جلسه ارزیابی اول با حضور امیرحسین عزیز، خانواده، پروفسور پوراعتماد، مدیر مرکز خانم صنیعی و سرپرست کودک برگزار شد.
در جلسه ارزیابی مشخص شد که کودک در تمامی حیطه‌های مورد نظر تیم متخصص پیشرفت خوبی داشته است (جزییات در صفحه ۲).
کودک هنوز حساسیت‌های شنیداری و پرکاری بارز حس شنوایی داشت. هرچند به خانواده توصیه شده بود که از خدمات همی سینک برای امیرحسین عزیز بهره ببرند اما به دلایلی این اتفاق هنوز نیوفتاده بود. در این جلسه پروفسور پوراعتماد مجدد به خانواده توصیه کردند که از این خدمات استفاده کنند.
دریافت خدمات ABA نیز همچنان لازم است که بصورت جامع ادامه داشته باشد.
۳ مهر ۱۴۰۳
پیشرفت‌ها بسیار خوب بود
جلسه دوم ارزیابی امیرحسین عزیز امروز برگزار شد. این جلسه با کمی تاخیر برگزار می‌شد زیرا خانواده به دلایلی پیش از این امکان حضور نداشتند.
در این جلسه طبق روال همه جلسات ارزیابی مرکز تهران اتیسم، تمامی افراد دخیل در برنامه امیرحسین حضور داشتند.
در جلسه کودک مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت. همچنین تیم متخصص با مراجعه به گزارش‌های بالینی کودک در جلسات مختلف، انجام مصاحبه با والدین، مربی و ارزیاب ویژه کودک به جمع بندی رسیدند (برخی از جزییات در صفحه ۲).
خوشبختانه در این جلسه تشخیص از روی امیرحسین عزیز برداشته شد. اما با توجه هوش مرزی کودک، کندی در یادگیری و تاخیرهایی که در او مشاهده می‌شد توصیه‌هایی به خانواده برای ادامه مسیر ارائه شد.
همچنین تصمیم بر آن شد که تا رسیدن به سن قانونی مدرسه خدمات ABA برای امیرحسین عزیز ادامه داشته باشد و روزهای شرکت او در مهدکودک افزایش پیدا کند.
جزییات بیشتر روند پیشرفت امیرحسین را با آمار و نمودار و همچنین از زبان پدر امیرحسین در صفحه ۲ بخوانید و بشنوید.
سامیار عزیز در روزهای انتهایی فروردین ۱۴۰۲ همراه با خانواده محترمش برای اولین بار و برای تشخیص اتیسم وارد مرکز شد.
سامیار کوچولو در آن زمان کمی بیشتر از ۳ سال داشت. او علاوه بر علایم و نشانه‌های متعدد اتیسم در ارزیابی رشدی نیز دچار کمبودهای زیادی بود. به عنوان مثال نتایج ارزیابی رشد کلام او را کمتر از یک کودک ۶ ماهه نشان می‌داد.
در جلسه ارزیابی با حضور متخصصان مرکز تهران اتیسم و پروفسور پوراعتماد سامیار عزیز تشخیص اتیسم گرفت. سامیار مشکلات حسی و رفتارهای اضافه زیادی داشت و همچون بسیاری از کودکان اتیسم ساعات طولانی در معرض وسایل دیجیتال قرار گرفته بود.
در جلسه ارزیابی شرکت در برنامه دایه‌گری دیجیتال، شرکت خانواده در کارگاه ارتباط از طریق بازی، مراجعه به کاردرمانی و آغاز برنامه جامع ABA شش روز در هفته برای سامیار عزیز در نظر گرفته شد.
۲۹ آبان ۱۴۰۲
۶ ماه اول سخت اما امیدبخش
اولین جلسه ارزیابی بعد از ۶ ماه دریافت خدمات جامع ABA برگزار شد. در این جلسه سامیار، خانواده، پروفسور پوراعتماد، مدیر مرکز خانم صنیعی و سرپرست کودک در جلسه حضور داشتند.
در این جلسه کودک از نظر رشدی مجدد مورد بررسی قرار گرفت. هرچند نتایج IEP سامیار عزیز در روز جلسه ارزیابی تشخیصی بسیار پایین بود، اما جلسه ارزیابی امروز نشان داد که او در همین مدت کوتاه رشد خوبی داشته است (جزییات در صفحه ۲).
سامیار روتین‌سازی زیادی داشت بنابراین به خانواده توصیه شد که در منزل تنوع فعالیت‌ها افزایش پیدا کند. بعلاوه شرکت در برنامه آموزش تصویری به خانواده توصیه شد.
همچنین تصمیم گرفته شد که بعد از حدود ۳ ماه علاوه بر جلسات ABA، کودک در جلسات گروهی مرکز نیز شرکت کند.
۱۸ تیر ۱۴۰۳
پیشرفت‌ها و تغییرات مثبت در همه بخش‌ها
جلسه دوم ارزیابی سامیار عزیز امروز بعد از حدود ۱۴ ماه دریافت خدمات جامع ABA از مرکز تهران اتیسم برگزار شد.
در این جلسه طبق روال همه جلسات ارزیابی مرکز تهران اتیسم، تمامی افراد دخیل در برنامه سامیار حضور داشتند.
در این جلسه میزان پیشرفت سامیار بصورت جامع مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس اطلاعات ارزیاب‌ها، والدین، مربی و مشاهدات بالینی ثبت شده در روزهای مراجعه به مرکز و بررسی IEP، نشان داده شد که او در تمامی حوزه‌ها پیشرفت خوبی داشته.
در این جلسه تصمیم گرفته شد که خدمات آموزشی و توانبخشی سامیار همچنان ادامه داشته باشد. همچنین با توجه به رشد معنادار توانایی‌های کلام و شناخت او، تصمیم گرفته شد که برای تقویت مهارت‌های اجتماعی، در کلاس‌های گروهی بیشتری شرکت کند.
بعلاوه خبر خوشحال کننده دیگر این بود که سامیار حدود ۲ هفته است که با حضور مربی سایه به مهدکودک می‌رود.
۷ اسفندماه ۱۴۰۳
۲ سال آموزش و پیشرفت
حالا دو سال است که سامیار عزیز از خدمات آموزشی و توانبخشی جامع مرکز تهران اتیسم بهره می‌برد.
در جلسه ارزیابی جامع ۶ ماهه امروز با حضور سامیار عزیز، مادر گرامی ایشان، پروفسور حمیدرضا پوراعتماد، مدیر فنی مرکز خانم صنیعی و ارزیاب مسئول کودک پیشرفت کودک در ابعاد مختلف مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. همچنین نتایج مشاهدات بالینی و مصاحبه با مادر و مربی مورد بررسی قرار گرفت.
خوشبختانه سامیار همچنان در مسیر پیشرفت و ارتقاء است (برخی از جزییات در صفحه ۲ آمده است). او در این مدت ۲ ساله از دریافت خدمات بطور میانگین در حدود ۵۴ ماه پیشرفت داشته است.
حالا علایم تشخیصی اتیسم در سامیار دیده نمی‌شود اما با توجه به ضعف‌هایی که او در توانایی‌های نظریه ذهن داشت تصمیم گرفته شد خدمات ABA همچنان ادامه پیدا کند و بعلاوه کلاس تخصصی تقویت نظریه ذهن برای کودک آغاز شود.
جزییات بیشتر روند پیشرفت سامیار را با آمار و نمودار و همچنین از زبان مادر سامیار در صفحه ۲ بخوانید و بشنوید.
در روزگاران قدیم، زمانی که دانش روانشناسی و پزشکی هنوز به بلوغ امروزی نرسیده بود، کودکانی بودند که رفتارشان برای دیگران عجیب و غریب به نظر می‌رسید. این کودکان با دنیای اطراف خود به شکلی متفاوتارتباط برقرار می‌کردند. بعضی از آن‌ها ساکت و درون‌گرا بودند، برخی دیگر حرکات تکراری انجام می‌دادند یا به چیزهای خاصی علاقه شدیدی نشان می‌دادند. در آن زمان، کسی دقیقا نمی‌دانست این رفتارها از کجا می‌آیند. برخی فکر می‌کردند این کودکان تحت تاثیر ارواح شیطانی هستند، برخی دیگر آن‌ها را “عقب‌مانده ذهنی” می‌نامیدند و بعضی حتی والدین را مقصر می‌دانستند.
با تهران اتیسم همراه باشید تا ببینیم اوتیسم (اتیسم) چگونه از یک مفهوم ناشناخته به یک اختلال شناخته‌شده تبدیل شد و چگونه درک ما از آن در طول زمان تکامل یافت.
ظهور یک نام: “اوتیسم”
در سال ۱۹۱۱، یک روانپزشک سوئیسی به نام یوجین بلولر (Eugen Bleuler) برای توصیف بیماران اسکیزوفرنی که از دنیای بیرون فاصله گرفته بودند، واژه “اتیسم” (autism) را به کار برد. این کلمه از واژه یونانی “autos” به معنای “خود” گرفته شده بود. اما اتیسم هنوز به عنوان یک اختلال مجزا شناخته نشده بود.
لئو کانر و اولین توصیف علمی اوتیسم
سال ۱۹۴۳ بود که داستان اتیسم وارد فصل جدیدی شد. لئو کانر (Leo Kanner)، یک روانپزشک اتریشی-آمریکایی، متوجه ویژگی‌ها و نشانه‌ها در برخی از کودکان شد که رفتارهای مشابهی داشتند: آن‌ها در برقراری ارتباط با دیگران مشکل داشتند، به تغییرات حساس بودند و حرکات تکراری انجام می‌دادند. کانر این شرایط را “اوتیسم دوران کودکی” نامید و آن را از اسکیزوفرنی متمایز کرد. او اولین کسی بود که اتیسم را به عنوان یک اختلال مستقل معرفی کرد.
لئو کار در سال ۱۹۴۳ برای اولین بار اتیسم را توصیف کرد و آن را با همین نام معرفی کرد.
توصیف نوعی از اتیسم خفیف به نام “آسپرگر”
در همان سال‌ها، یک پزشک اتریشی به نام هانس آسپرگر (Hans Asperger) نیز گروهی از کودکان را مشاهده کرد که در تعاملات اجتماعی مشکل داشتند اما از نظر زبانی و شناختی باهوش بودند. او این شرایط را “روان‌پریشی اتیستیک” نامید.
بعدها لرنا وینگ (Lorna Wing)، روانپزشک بریتانیایی در مقاله‌ای درباره یک گروه از کودکان با ویژگی‌هایی شبیه به آنچه هانس آسپرگر توصیف کرده بود و به احترام او، از اصطلاح سندورمآسپرگر استفاده کرد و با گذشت زمان، این نام در جامعه علمی رایج شد.
هانس آسپرگر پزشکی بود که برای اولین بار نوعی از اتیسم خفیف که بعدها به سندرم آسپرگر شناخته شد توصیف کرد.
داستان فرضیه اشتباه مادران یخچالی!
در دهه‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰، برخی روانشناسان فکر می‌کردند اتیسم نتیجه رفتار سرد و بی‌عاطفه والدین، به ویژه مادران، است. آن‌ها این نظریه را “مادران یخچالی” نامیدند. این نظریه به دلیل محبوبیت روانکاوی در آن زمان، به اشتباه مورد قبول بسیاری از متخصصان قرار گرفت و اصطلاح “مادران یخچالی” به نمادی از علت احتمالی اوتیسم تبدیل شد.
با گذشت زمان و انجام تحقیقات علمی گسترده، مشخص شد که اوتیسم یک اختلال عصبی-رشدی با ریشه‌های ژنتیکی و بیولوژیکی است و هیچ ارتباطی با سبک فرزندپروری ندارد.
نظریه نادرست مادران یخچالی نه‌تنها باعث سردرگمی در حوزه علم شد، بلکه در آن زمان مادران را تحت فشار شدید اجتماعی و روانی قرار داد؛ بسیاری از آن‌ها احساس گناه و سرزنش را تجربه کردند و حتی در مواردی از کودکان خود جدا شدند تا تحت درمان‌های جایگزین قرار بگیرند.
در سالهای بعد با پیشرفت دانش در مورد اوتیسم، این دیدگاه کاملا رد شد و جای خود را به نظریه‌های مبتنی بر عوامل ژنتیکی و عصبی داد، اما اثرات مخرب آن برای سال‌ها بر زندگی مادران و خانواده‌های درگیر باقی ماند.
ادامه پیشرفت‌ها در دهه‌های اخیر
تقریبا از ۱۹۸۰ دانشمندان شروع به بررسی نقش ژنتیک و مغز در اتیسم کردند. در همین دوران، اتیسم به طور رسمی در کتاب‌های مرجع تشخیصی پزشکی مانند DSM (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) گنجانده شد. سندرم آسپرگر نیز در سال ۱۹۹۴ به عنوان یکی از انواع اتیسم به این کتاب اضافه شد.
در سال ۲۰۱۳، نسخه شماره ۵ راهنمای DSM یعنی DSM-5 منتشر شد. در این راهنما با نظر جمعی متخصصان و دانشمندان تغییراتی اساسی پیرامون نام‌گذاری و توصیف اختلال اتیسم انجام شد.
در این نسخه تغییرات مهمی در طبقه‌بندی اتیسم ایجاد شد. برخلاف نسخه پیشین DSM یعنی DSM-4 که اتیسم را به چند زیرگروه مانند اتیسم کلاسیک، سندرم آسپرگر، اختلال فروپاشی کودکی و اختلال نافذ رشد (NOS) تقسیم می‌کرد، در DSM-5 این دسته‌بندی حذف شد و همه این شرایط تحت یک تشخیص واحد به نام “اختلال طیف اتیسم” (AutismSpectrum Disorder – ASD) قرار گرفت.
همچنین در نسخه جدید برای مشخص کردن میزان نیاز به حمایت افراد دارای اتیسم، این اختلال در سه سطح دسته‌بندی شده است:
سطح ۱: نیاز به حمایت کم
سطح ۲: نیاز به حمایت متوسط
سطح ۳: نیاز به حمایت زیاد
در نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) انواع اتیسم حذف شد و اتیسم بصورت یک طیف از علایم و نشانه‌ها توصیف شد. همچنین برای توصیف میزان حمایت افراد دارای اتیسم سه سطح حمایتی در نظر گرفته شد.
امروزه، دانشمندان سراسر دنیا در حال مطالعه اتیسم هستند تا بفهمند چه عواملی باعث آن می‌شود و چگونه می‌توان به افراد دارای اتیسم در سطوح مختلف کمک کرد. داستان اتیسم هنوز ادامه دارد، اما حالا دیگر این کودکان و بزرگسالان در سایه نیستند. آن‌ها در مرکز توجه قرار گرفته‌اند و نه تنها جامعه می‌کوشد تا دنیایی فراگیرتر و دوست‌داشتنی‌تر برای آنان مهیا کند بلکه بسیاری از افراد دارای اتیسم نیز در حال مشارکت در امور مختلف جامعه و ساخت جهانی بهتر هستند.
اگر تمایل دارید بیشتر در مورد اختلال طیف اتیسم بدانید. علایم و نشانه‌های آن را درک کنید و با روش‌های آموزشی-درمانی روز دنیا آشنا شوید، پیشنهاد می‌کنیم که مقاله اتیسم چیست؟ راهنمای جامع از تشخیص تا درمان را مطالعه کنید.
لحظه ترخیص کودک دارای اتیسم از خدمات فشرده ABA و دیگر خدمات جامع اتیسم، یکی از زیباترین و شادی‌بخش‌ترین لحظاتی است که والدین یک کودک دارای اتیسم می‌توانند تجربه کنند. در ادامه، گفت‌وگوی یکی از اعضای مرکز تهران اتیسم با والدین محسن را می‌شنوید؛ جایی که آن‌ها داستان مسیر فرزندشان، از دریافت تشخیص اوتیسم تا پایان خدمات مرکز، را با شما به اشتراک می‌گذارند.
نام کودک به جهت حفظ حریم خصوصی کودک تغییر داده شده است.
محسن عزیز در یکی از روزهای پاییز ۱۴۰۱ همراه با خانواده محترمش برای اولین بار و از شهری دور به مرکز تهران اتیسم آمد.
محسن کوچولو در آن زمان ۴ سال و نیم داشت. در بررسی رشدی مشخص شد که مهارت‌های خودیاری و حسی حرکتی کودک مناسب است ولی در بخش‌های دیگر رشدی از همسالان خود عقب بود. همچنین علایم و نشانه‌های اتیسم در کودک دیده می‌شد. در جلسه ارزیابی تشخیصی به همراه متخصصان مرکز تهران اتیسم و با توجه به ارزیابی جامعی که به عمل آمد، محسن عزیز تشخیص اتیسم را دریافت کرد.
در این جلسه تصمیم گرفته شد که خانواده گرامی محسن اول در برنامه دایه‌گری دیجیتال و کارگاه ارتباط از طریق بازی شرکت کنند تا برای شروع برنامه جامع ABA آماده شوند. همچنین توصیه شد یک آزمایش متابولیک از محسن عزیز گرفته شود.
۴ مهر ۱۴۰۲
۶ ماه اول بسیار رضایت بخش
حالا ۶ ماه از جلسات فشرده ABA و دوره‌هایی که برای خانواده برگزار شده بود گذشته است. در جلسه ارزیابی اول که با حضور محسن عزیز، پدر و مادر گرامی محسن، پروفسور پوراعتماد، مدیر مرکز خانم سیما صنیعی و ارزیاب مسئول محسن برگزار شد. پیشرفت کودک بصورت جامع مورد ارزیابی قرار گرفت (جزییات در صفحه ۲) و بسیار رضایت بخش بود.
در این جلسه سیستم بازداری و کنترل برای خانواده توضیح داده شد. همچنین از آنجایی که محسن عزیز هنوز به وسایل دیجیتال وابستگی داشت به خانواده آموزش داده شد که چگونه استفاده از وسایل دیجیتال (کارتون، آهنگ و…) را در برنامه تصویری کودک بگنجانند.
همچنین آز آنجایی که رشد حرکتی کودک مناسب بود توصیه شد که ثبت‌نام در کلاس آموزش صخره نوردی در برنامه محسن عزیز گنجانده شود.
همچنین چند جلسه نوروفیدبک و استفاده از داروی مشخصی با مشورت روانپزشک متخصص کودک و نوجوان معتمد مرکز تهران اتیسم برای کودک توصیه شد.
۸ خرداد ۱۴۰۳
پیشرفت عالی و ترخیص محسن
امروز جلسه دوم ارزیابی ۶ ماهه محسن عزیز برگزار شد.
مثل تمام جلسات ارزیابی مرکز تهران اتیسم، کودک، خانواده، مدیر مرکز خانم سیما صنیعی و ارزیاب کودک حضور داشتند.
در این جلسه میزان پیشرفت محسن عزیز بصورت جامع مورد سنجش قرار گرفت. ارزیابی رشدی IEP بررسی شد، با مربی محسن و خانواده مصاحبه انجام شد. کودک مورد مشاهدات بالینی قرار گرفت و سرانجام با تشخیص متخصصان مرکز و پروفسور پوراعتماد، کودک از دریافت خدمات ABA ترخیص شد.
جلساتی که در آن، کودکان عزیز از خدمات ABA ترخیص می‌شوند یکی از زیباترین جلسات ارزیابی در مرکز تهران اتیسم است.
در انتها توصیه‌هایی برای افزایش مهارت بازداری محسن عزیز و شرکت در یک دوره کوتاه گروهی به خانواده توصیه شد.
جزییات بیشتر روند پیشرفت محسن را با آمار و نمودار و همچنین از زبان پدر محسن در صفحه ۲ بخوانید و بشنوید.
نام کودک بنا به درخواست خانواده تغییر داده شده است و تصاویر نیز تزیینی است.
رابین کوچولو در تاریخ ۱۴ آذرماه ۱۴۰۲ برای نخستین بار همراه با خانواده محترمش وارد مرکز تهران اتیسم شد و در جلسه ارزیابی تشخیصی شرکت کرد.
رابین عزیز در آن زمان ۲ سال و ۳ ماه داشت و همچون همه کودکان دارای اتیسم نشانه‌ها و علایمی از مشکلات در ارتباط و زبان تا مهارت‌های اجتماعی نشان داده بود و به همین جهت خانواده تصمیم گرفته بود برای ارزیابی اولیه در جلسه ارزیابی با حضور متخصصین مرکز تهران اتیسم شرکت کند.
در جلسه ارزیابی با حضور متخصصین مرکز تهران اتیسم و پروفسور حمیدرضا پوراعتماد رابین عزیز مورد ازیابی تشخیصی قرار گرفت و با قطعی شدن تشخیص اتیسم برنامه جامع آموزشی و توانبخشی به خانواده پیشنهاد شد.
در این برنامه با تشخیص متخصصین مرکز، ویزیت توسط روانپزشک متخصص کودک و نوجوان مرکز، برنامه دایه‌گری دیجیتال، کارگاه ارتباط از طریق بازی، کاردرمانی حسی و حرکتی و آغاز برنامه جامع ABA قرار داده شد.
۷ مرداد ۱۴۰۳
۶ ماه پر از پیشرفت
حالا ۶ ماه از آغاز برنامه جامع ABA برای رابین عزیز گذشته است. پیش از آغاز برنامه ABA، دوره دایه‌گری دیجیتال با موفقیت گذرانده شده بود و نتایج آن بسیار مثبت بود.
در این مدت برنامه ABA اوتیسم رابین بصورت خدمات ۶ روز در هفته و با گذراندن ۶ برنامه ادامه داشته است.
در جلسه ارزیابی که امروز با حضور رابین عزیز، مادر، پروفسور حمیدرضا پوراعتماد، خانم سیما صنیعی مدیر فنی مرکز و PI کودک برگزار شد، پیشرفت رابین بطور میانگین به میزان ۷۳ درصد ارزیابی شد (جزییات بطور کامل در صفحه ۲ آمده است).
در این جلسه تصمیم گرفته شد که اجرای برنامه تصویری و داشتن plan در طول روز بصورت جدی توسط مادر اجرا شود و سبک بازی‌های مادر آموزشی و شناختی نباشد.
به همین منظور قرار شد تا مادر در جلسه آموزشی مهارت‌های لازم را کسب کند.
و در نهایت درمان مبتنی بر ABA برای رابین عزیز ادامه داشته باشد.
جزییات بیشتر روند پیشرفت رابین عزیز را با آمار و نمودار و همچنین با توضیحات کامل از زبان مادر محترم رابین در صفحه ۲ بخوانید و بشنوید.
توجه: تصاویری که از رابین عزیز منتشر کردیم تزیینی است و متعلق به او نیست.
