در مطلب پیش رو ۴ نکته برای مدیریت کج‌خلقی در کودکان دارای اتیسم ارائه شده است. در مطلب پیشین مرتبط با همین مطلب، درباره موضوع کج‌خلقی و فروپاشی در اتیسم، تعاریف و تفاوت‌های این دو خواندید. اگر آن مطلب را نخوانده‌اید توصیه می‌کنیم قبل از مطالعه این مطالب به آن مقاله مراجعه کنید.
برای مدیریت کج‌خلقی در اتیسم توجه و اجرای نکات زیر بسیار ضروری است.
۱- با درگیری کودک خود همدلانه برخورد کنید.
۲- کودک در حال جیغ زدن خود را به طور فیزیکی به مقصد بعدی خود به عنوان مثال حمام ببرید تا به او کمک کنید تا در آنجا آرام شود. کودکان با این فکر که ممکن است «نه» خود را به «بله» تغییر دهند، فریاد و اعتراض خود را تشدید می‌کنند. اگر او را از محل شی مورد نظر وی دور سازید (مثلا کودک در حال بازی با اسباب‌بازی‌هایش است) کودک شما سریع‌تر آرام می شود.
۳- اگر کودک شما از کنترل خارج شده‌است یا پرخاشگر شده‌است (ضربه زدن، گاز گرفتن، خراشیدن یا نیشگون گرفتن)، کودک خود را در دامان خود ولی به دور از خود نگه دارید تا به آرامش کودک کمک کنید. گرفتن کودک ظرفی امن برای او فراهم می‌کند تا بتوانید خشم کودک خود را درون آن ظرف بگذارید. فرزند شما می‌آموزد که می‌تواند بسیار عصبانی باشد ولی شما به عنوان هدف خشم او به او حمله نکنید، انتقاد یا سرزنش نکنید. به فرزندتان بگویید وقتی دیگر کج‌خلقی نکند، او را رها خواهید کرد. لحظه‌ای که ماهیچه‌هایش شل می‌شوند و کودک آرام می‌گیرد، او را رها کنید و از او تمجید کنید که توانسته خودش را آرام کند.
۴- برای فرزندتان سخنرانی نکنید. کودکان از اینکه به آن‌ها گفته شود چه کار کنند متنفرند. در عوض، پس از عصبانیت، به آرامی با فرزندتان در مورد آنچه می‌خواست و احساس می‌کرد صحبت کنید. با هم راه‌های جایگزینی را پیدا کنید که کودک می‌تواند بدون فروپاشی به آنچه می‌خواهد برسد. همیشه فرزندتان را در جایی که هست بپذیرید. همه ما در یک منحنی یادگیری هستیم. هیچ کس کامل نیست. همه ما خواهان یک چیز هستیم – تایید، تایید و پذیرفته شدن عیوب-.
ترجمه از حانیه صیادی