برای پاسخ به سوال این که میزان شیوع اتیسم در جهان چقدر است می‌توان نگاهی به گزارش‌های رسمی کشورهای جهان نمود. به عنوان مثال بر طبق این گزارش‌ها اتیسم از سال ۱۹۹۶ میلادی تا ۲۰۰۷ میلادی به‌طور قابل توجهی در ایالات متحده افزایش یافته است. بر طبق آخرین گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۲۳ در این کشور از هر ۳۶ نفر ۱ نفر تشخیص اتیسم می‌گیرد (+).
طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت در ۳۰ مارس ۲۰۲۲، از هر ۱۰۰ کودک، نزدیک به ۱ کودک مبتلا به اتیسم تشخیص داده می‌شود. تعداد افراد مبتلا به این اختلال از دهه ۱۹۹۰ میلادی به‌طور قابل توجهی افزایش یافته‌است، که ممکن است تا حدی به دلیل افزایش شناخت بیشتر از این اختلال باشد. در حالی که به نظر می‌رسد نرخ اختلال طیف اتیسم در بین فرهنگ‌ها ثابت باشد، اما بر اساس جنسیت بسیار متفاوت است، به طوری که پسران بسیار بیشتر از دختران اتیسم تشخیص داده می‌شوند (در سن هشت سالگی از هر ۷۰ پسر ۱ نفر اتیسم و در دختران ۱ نفر از هر ۳۱۵ دختر اتیسم تشخیص داده شده‌اند).
با این حال، احتمال ابتلای دختران به اختلالات شناختی که ممکن است همراه با اتیسم رخ داده باشد بیشتر است در نتیجه اشکال کمتر شایع و شدید اختلال طیف اتیسم احتمالاً در دختران و زنان نادیده گرفته می‌شود. تفاوت‌های میزان شیوع ممکن است نتیجه تفاوت‌های جنسیتی در بیان علائم بالینی نیز باشد، به طوری که زنان و دختران مبتلا به اتیسم رفتارهای غیر معمول کمتری از خود نشان می‌دهند و بنابراین احتمال کمتری برای دریافت تشخیص به اختلال طیف اتیسم دارند.
همچنین طبق آمارها در بریتانیا، از سال ۱۹۹۸ میلادی تا ۲۰۱۸، تشخیص اتیسم ۷۸۷ درصد افزایش یافته است. این افزایش عمدتاً به تغییرات در شیوه‌های تشخیصی، الگوهای ارجاع، در دسترس بودن خدمات، سن تشخیص و آگاهی عمومی(به ویژه در میان زنان) نسبت داده می‌شود، اگرچه عوامل خطر محیطی ناشناخته را نمی‌توان رد کرد.
شواهد موجود احتمال افزایش شیوع واقعی اتیسم را رد نمی‌کند. افزایش واقعی نشان می‌دهد که به جای تداوم تمرکز بر ژنتیک، بهتر است توجه و بودجه بیشتر به سمت عوامل روانی اجتماعی و تغییر عوامل محیطی هدایت شود. همچنین ثابت شده‌است که واکسیناسیون یک عامل خطر برای اتیسم نیست و در صورت وجود هرگونه تغییر در میزان اتیسم، واکسیناسیون در آن نقشی ندارد.
چندین نظریه در مورد شیوع بیشتر در مردان بررسی شده‌است، اما علت تفاوت تأیید نشده‌است. یک نظریه این است که زنان توسط متخصصان کمتر تشخیص داده می‌شوند. بعلاوه به نظر می‌رسد که خطر ابتلا به اتیسم در پدران مسن بیشتر از مادران مسن تر است. دو توضیح بالقوه برای این موضوع وجود دارد: افزایش شناخته شده بار جهش در اسپرم‌های مسن تر، و این فرضیه که مردان در صورت داشتن مسئولیت ژنتیکی و نشان دادن برخی علائم اتیسم دیرتر ازدواج می‌کنند.
اکثر متخصصان بر این باورند که نژاد، قومیت و پیشینه اجتماعی-اقتصادی تأثیری بر بروز اتیسم ندارد.
در مرکز تهران اتیسم مجموعه متنوعی از خدمات مرتبط با اختلال طیف اتیسم ارائه می‌شود. برای آشنایی با این خدمات به صفحه خدمات تهران اتیسم مراجعه بفرمایید.