مدیریت وب‌سایت

حافظه فعال یکی از توانایی‌های شناختی سیال است، جایی که اطلاعات می‌توانند برای مدت کوتاهی در جریان فعالیت‌های شناختی ذخیره سازی و دستکاری شوند. در این مطلب به تمرین‌هایی در جهت بهبود حافظه فعال در کودکان مبتلا به اتیسم اشاره خواهیم کرد.

تمرین هایی جهت بهبود حافظه فعال کودک مبتلا به اتیسم

۱. تقویت تجسم و تفکر

فرزندتان را تشویق کنید تا از هر آنچه که می خواند و می‌شنود، تصویری ذهنی بسازد. برای مثال اگر شما به او گفته‌اید که میز غذا را برای ۵ نفر مهمان بچیند، از او بخواهید که برای این کار اول تصویری ذهنی بسازد و سپس آن را نقاشی کند. به مرور که در تجسم و تصور بهتر شد، می‌تواند به جای کشیدن نقاشی، تصویر ذهنی را برای شما شرح دهد.

۲. آموزش و شرح دادن توسط کودک درباره هر تکلیف و آموزش

توانایی توضیح چگونگی انجام چیزی به درک مطلب کمک می‌کند و ذهن را برای یادگیری هرآنچه آن مطلب نیاز دارد آماده می‌کند. اگر فرزند شما در حال یادگیری مهارتی مانند چگونه دریبل کردن در فوتبال است، از او بخواهید تا آن را برای شما توضیح دهد. معلمان نیز در کلاس در گروه های دو نفره می‌توانند چنین کاری را انجام دهند. این روش به آنها کمک می‌کند تا همان لحظه شروع کنند با مطالب و اطلاعات کلنجار بروند و کار کنند.

۳. گوش دادن و تکرار آن چه شنیده‌اند

یکی از ساده ترین راه‌ها برای فعال کردن حافظه این است که از کودک خود بخواهید هر آن چه شما گفته‌اید را تکرار کند یا به زبان خودشان بازگویی نماید. همچنین می‌توانید از کودک خود بخواهید آهنگ ریتمی که شنیده است را برای شما بخواند. گوش دادن و تکرار کردن آن چه شنیده اند، توجهشان را به مطالب درسی جلب و حافظه‌ی فعالشان را درگیر می‌کند.

۴. جاگذاری تصاویر طبق الگوی از پیش دیده شده

از کودک بخواهید تصویری را با دقت ببیند. سپس تصویر را از جلوی او برداشته و از او بخواهید مثل آن تصویر را بسازد.

۵. بازی‌هایی که حافظه‌ی فعال او را تقویت کند

بازی‌های بسیاری برای کمک به فرزند شما وجود دارد تا بر روی حافظه دیداری کار کند. شما می‌توانید یک صفحه روزنامه یا مجله در اختیارش بگذارید و از او بخواهید دور مواردی مانند «از» یا «که» یا «آنها» و… را در عرض یک دقیقه دایره بکشد. همچنین شما می‌توانید خواندن پلاک‌های خانه‌ها را به بازی تبدیل کنید. به این ترتیب که اول نام کوچه‌ها و بعد شماره پلاک را بخواند. همچنین می‌تواند برعکس بخواند به این ترتیب اول شماره پلاک را بگوید و بعد نام کوچه را و یا شماره‌های پلاک را برعکس بخواند.

۶. خواندن فعال را تشویق کنید

زیر مطالب خط کشیدن، با رنگ مشخص کردن و یادداشت گذاشتن بر مطالب به کودکان کمک می‌کند تا مطالب و اطلاعات را به مدت طولانی در ذهن نگه دارند و بتوانند به سوالاتی که از آن مطالب می‌شود جواب بدهند. گفتگو درباره آن مطلب و پرسیدن سوال از آن نیز به حفظ بهتر مطالب کمک می‌کند. این راهبردهای خواندن فعال به طور قابل ملاحظه‌ای به بهبود حافظه کمک می کنند.

۷. مطالب و اطلاعات را خرد کنید: به این توجه کرده‌اید که چرا شماره تلفن‌ها، کد ملی و یا کد پستی را با خط فاصله می‌نویسند؟ زیرا حفظ کردن و به خاطر سپردن گروه‌های کوچکتر اعداد از یک رشته اعداد طولانی آسان تر است. هر زمان خواستید به فرزندتان دستورالعمل‌های چند مرحله‌ای طولانی بدهید، این فرمول خط فاصله بین اعداد را به یاد داشته باشید. آنها را بنویسید و یا در هر موقع یک تکه مطلب یا اعداد را به آنها ارائه دهید. همچنین شما می‌توانید از سازمان دهنده‌های ترسیمی کمک بگیرید و تکالیف را به تکه ها کوچکتر تقسیم کنید.

۷. روش چند حسی را به کار ببرید

پردازش و یادگیری مطالب و اطلاعات از چند روش مختلف به حافظه فعال و بلند مدت کودکان کمک می‌کند. نوشتن تکالیف به طور زیاد به کودک کمک می‌کند تا آنها را ببیند. گفتن زیاد مطالب به کودک کمک می‌کند تا آنها را بشنود. به کارگیری راهبردهای چند حسی می‌تواند به کودک کمک کند تا مطالب را به مدت زیادی در ذهن نگه دارد.

۸. ارتباط برقرار کردن بین مطالب

به فرزندتان کمک کنید تا بین جزئیاتی که قرار است حفظ کند ارتباط برقرار کند. ترغیب اشتیاق و علاقه کودک با علائم اختصاری خنده دار مانند (قنزسانب). این علامت اختصاری به کودک کمک می کند تا ترتیب رنگها را در رنگین کمان یاد بگیرد. پیدا کردن روش‌هایی برای برقرار کردن ارتباط بین مطالب کمک می‌کند تا حفظ مطالب و بازیابی آن از حافظه بلند مدت آسان تر شود. ارتباط برقرار کردن بین مطالب همچنین کمک می کند تا ما بتوانیم اطلاعات را در حافظه نگه داریم و اطلاعات جدید را با اطلاعات قدیمی ترکیب و مقایسه کنیم.

خلاصه از الهه اسدی از مقاله روانشناسی و روانپزشکی شناخت +

آنیتا لسکو یک پرستار بیهوشی و یک قهرمان برای افراد دارای اتیسم است. آنیتا خود بزرگسالی است که مبتلا به اختلال اتیسم است و تا ۵۰ سالگی تشخیص داده نشد.

یک تشخیص دیرهنگام

تا حالا به چیزی مشکوک نبودم! من ۵۰ سال اول زندگی ام را گذراندم و نمی‌دانستم که چرا اینقدر متفاوت هستم، هرگز مثل بقیه نبودم، نمی‌توانستم دوست پیدا کنم، در هر تعامل اجتماعی مشکل داشتم و مسائل حسی “غیر معمول” داشتم که هیچ کس دیگری به نظر نمی‌رسید. .

وقتی ۵۰ ساله بودم، پسر یکی از همکارانم اختلال آسپرگر تشخیص داده شد. من هرگز در مورد اختلال آسپرگر نشنیده بودم، از او پرسیدم که آسپرگر چیه؟ او چند کاغذ در مورد آن به من داد. در بالا لیستی از ۱۲ علامت را نشان می‌دهد و میگه که اگر ۱۰ مورد از ۱۲ را داری، پس به اختلال آسپرگر مبتلا هستی. من ۱۲ از ۱۲ داشتم. دقیقاً همان لحظه ای بود که تمام قطعات پازل زندگی من در جای خود قرار گرفت. همان شب هنگام بازگشت از محل کار به خانه در کتابفروشی توقف کردم و هر کتابی که درباره اختلال آسپرگر بود را خریدم. تمام شب را بیدار ماندم و مطالعه کردم و تا صبح هیچ شکی نداشتم که مبتلا به اختلال آسپرگر هستم. چند هفته بعد، تشخیص رسمی خود را از یک متخصص دریافت کردم و این بزرگترین هدیه‌ای بود که تا به حال دریافت کردم، بالاخره جواب راز زندگیمو پیداکردم!

تاثیر اتیسم بر زندگی روزمره

یک چالش خاص مقابله با تغییر است. ما عاشق روتین هستیم! هر گونه انحراف از روال عادی غیر قابل تحمله. از زمان آشنایی و ازدواج با شوهرم ابراهیم (دارای اتیسم) هر دو به طور قابل توجهی بر مقابله خود با تغییر غلبه کرده ایم. من خیلی بهتر می تونم با تغییرات کوچک و حتی تغییرات خیلی بزرگتر از قبل کنار بیام!

مزایای منحصر به فرد زندگی با اتیسم

موهبت اختلال آسپرگر به من این توانایی را می‌دهد که آنچه را که «تمرکز لیزری» می‌نامم داشته باشم. این توانایی متمرکز ماندن بر روی یک پروژه برای دوره های زمانی طولانی با تمرکز کامل است. به عنوان مثال، یک بار در اورژانس به دلیل شکستگی مچ دست، متخصص بیهوشی که برای دادن آرامبخش به من آمده بود، در حالی که منتظر بودیم با من صحبت کرد. او از من پرسید که در کالج چه می‌خوانم، که من پاسخ دادم «پرستاری» او به من گفت بهتره که یک متخصص بیهوشی دارای مدرک معتبر شوم. “تمرکز لیزری” شروع شد، یک سال بعد پس از دریافت لیسانس علوم در پرستاری، در دانشگاه کلمبیا در مقطع کارشناسی ارشد آن دانشگاه برای بیهوشی پذیرفته شدم. من فارغ التحصیل شدم، امتحان تخصص در این زمینه را قبول شدم و از آن زمان تا کنون تمام وقت در این زمینه کار میکنم.

افراد دارای اتیسم همچنین به دلیل داشتن “علائق خاص” مشهور هستند. من چندین علاقه خاص داشتم که بعضا مرا به درجات بسیار بالایی رسانده است. جذاب ترین آنها پرواز با جت جنگنده F-15 است. من برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ فیلمی جنگی را دیدم و در پایان فیلم تصمیم گرفتم با هواپیمای جنگنده پرواز کنم. ۷ سال آموزش را گذراندم تا بتوانم‌ عکاس خبری بین المللی هوانوردی نظامی. شوم. در ۲ دسامبر ۲۰۰۶، رویای من محقق شد. یک پرواز با F-15 را تجربه کردم! این هیجان انگیزترین لحظه زندگی من بود!

ترجمه: رسول رحمتی برای مرکز تهران اتیسم