آیا ممکن است من اتیسم داشته باشم؟

 

شاید این سوال برای شما پیش آمده باشد که آیا ممکن است من اتیسم داشته باشم؟ 

افرادی که دچار اختلال اتیسم با عملکرد بالا هستند معمولا توانایی‌های شناختی و زبانی عادی دارند اما با ارتباطات اجتماعی و هماهنگی با اجتماع به طرق مختلف مشکل دارند. همچنین مواردی مانند حساسیت مفرط به سر و صدا، نور، بوها، رنگ‌ها، مزه و حتی تماس‌های فیزیکی از جمله مواردی است که می‌توان در این افراد مشاهده نمود.

 

موارد زیر مثالهایی است که ممکن است نشان دهنده قرار داشتن در طیف اتیسم باشد:

  • این افراد توانایی محدودی در درک زبان بدن، تغییر تُن صدا، درک طرز تفکر دیگران و حتی نشان دادن واکنش احساسی مناسب به رفتارهای دیگران دارند.
  • افرادی که دچار اختلال اتیسم با عملکرد بالا هستند با یک تُن صدای خاص که معمولا بلند هم هست صحبت می‌کنند و در این حین تُن صدا را تغییر نمی‌دهند
  • دشواری در پیش بینی کارهایی که دیگران در اجتماع انجام می‌دهند؛ مثلا شوخ طبعی، رفتارهای رمانتیک، سرد بودن و خشم دیگران را به سختی متوجه می‌شوند.
  • ایستادن در نزدیکی افراد، زمانی که در حال صحبت با آنها هستند.
  • مشکل در برقراری ارتباط چشمی. مثلا زمانی که با کسی صحبت می‌کنند ترجیح می‌دهند به صورت و چشم‌های او نگاه نکنند.
  • صحبت کردن بدون توقف در مورد یک موضوع خاص بدون اینکه احساس کند شنونده به حرف‌های او توجه نمی‌کند.
  • کمبود همدلی و درک اینکه دیگران به چه چیزی فکر می‌کنند.
  • این افراد در درک و نشان دادن هنجارها و علائم اجتماعی و نشانه‌ها مشکل دارند.
  • لباس پوشیدن به صورت نامناسب.
  • عدم انعطاف. مثلا آنها مایلند برنامه روزانه یکسانی را هر روز تکرار کنند. آنها نیاز دارند بدانند بعدا دقیقا چه اتفاقی می‌افتد و مطابق هر روز به آن اتفاق پاسخ دهند. مثلا مایلند هر روز یک غذای خاص بخورند و کارهای روزانه یکسانی را انجام بدهند.
  • تمرکز شدید بر روی یک موضوع خاص که معمولا به این موضوع علاقه دارند.
  • تحرکات هیجانی که معمولا شامل پریدن منظم، پچ پچ کردن، هم همه کردن، یا بازی کردن با پاهای آویزان خود.

 

کودکان با اختلال طیف اتیسم همراه با عملکرد بالا ترجیح می‌دهند زودتر به مراحل بالاتر زندگی برسند اما با بزرگ شدن خود علائم اختلال را نشان می‌دهند؛ آن هم زمانی که انتظار می‌رود یاد بگیرند چگونه در اجتماع زندگی کنند، در مکالمات خود موفق باشند، با چالش‌های حسی به خوبی برخورد کنند و روابط اجتماعی خود را کنترل کنند. در واقع در هنگامی که کودک کمی بیشتر در اجتماع قرار می‌گیرد علائم اتیسم را نشان می‌دهد.

برخلاف اکثر سطوح اختلال طیف اتیسم با عملکرد بالا معمولا در کودکان مسن‌تر و حتی نوجوانان راحت‌تر تشخیص داده می‌شود.

 

آرزو بصیری
مربی کار با کودک دارای اتیسم

 

 

 


اختلال نافرمانی مقابله‌ای چیست؟ دلایل، علایم تشخیصی و درمان

 

اختلال نافرمانی مقابله‌ای چیست؟

اختلال نافرمانی مقابله‌ای نوعی اختلال رفتاری است که اغلب در کودکان مشاهده می‌شود. کودکانی که دچار اختلال نافرمانی مقابله‌ای هستند مجموعه ای از رفتارهای همراه با خشونت، نافرمانی، لجبازی و خشم در مقابل کسانی که در موضع قدرت قرار دارند را نشان می‌دهند.

این کودکان به شدت نسبت به واکنش دیگران حساس بوده و در مقابل دستورها و درخواست‌های دیگران مقاومت می‌کنند و به بحث و نافرمانی می‌پردازند. کودکان نافرمان در اجتماعاتی مانند جمع دوستان، هم کلاسی‌ها و حتی در سنین بالاتر در جامعه شغلی نیز با مشکلات گسترده‌ای مواجه می‌شوند.

زمانی از این رفتارها با عنوان اختلال یاد می‌شود که به مدت حداقل ۶ ماه به صورت پایدار ادامه داشته باشد. گاها کودک در جمع‌های مختلف رفتار کاملا طبیعی و مناسبی نشان می دهد اما در مقابل والدین خود رفتار نافرمانی را بروز می دهد.

این اختلال در ارتباطات اجتماعی تداخل می‌کند  و ممکن است اعتماد بنفس فرد پایین بیاید، هم چنین ممکن است تحمل کم برای ناکامی، خلق افسرده و حملات عصبانیت نیز وجود داشته باشد. این اختلال ممکن است به طور موقت در واکنش به استرس ظاهر شود، که این حالت نوعی اختلال انطباق نیز محسوب می‌شود.

هم چنین در آینده احتمال خطر مصرف مواد مخدر افزایش می‌یابد. مهارتهای تربیتی خانواده در فرجام این اختلال بسیار مهم است. در خانواده هایی که والدین دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی می‌باشند و یا مصرف مواد وجود دارد خطر ابتلا افزایش می‌یابد.

 

علت رفتار نافرمانی مقابله‌ای در کودکان چیست؟

تئوری پیشرفت: در این تئوری علت بروز رفتار نافرمانی، در یادگیری استقلال از والدین در دوران کودکی دانسته شده است.

تئوری یادگیری: در این نظریه عنوان شده است که نشانه‌های منفی رفتار نافرمانی طی فرایند آموزش یادگرفته می‌شود و رفتار آنها به دلیل تقویت منفی شدت پیدا می‌کند. تقویت منفی باعث می‌شود کودک هر آنچه را که می‌خواهد با بروز رفتارهای نافرمانی به دست بیاورد.

از دلایل احتمالی دیگری که می‌توان به عنوان دلایل شکل گیری این اختلال در کودکان نام برد موارد زیر است.

  • استعداد ذاتی برای ابراز وجود قاطعانه در این افراد
  • برخورد افراطی و لجبازی والدین جهت ثابت کردن حرف خودشان
  • ضربات و آسیب های محیطی
  • بیماری یا ناتوانی های مزمن از قبیل عقب ماندگی ذهنی، موجب بروز رفتارهای مقابله جویانه برای دفاع در مقابل درماندگی می شود و فقدان عزت نفس

نکته: دوره‌های لجبازی در ۱۸ تا ۲۴ ماهگی و اوایل دوره نوجوانی اختلال محسوب نمی‌شود و بخشی از فرایند رشد طبیعی است.

 

نشانه هار رفتار نافرمانی مقابله‌ای در کودکان چیست؟

رفتارهای نافرمانی در کودکان ۲ تا ۳ ساله و یا در دوران نوجوانی شایع و طبیعی است. موقعیت‌هایی مانند خستگی، گرسنگی و یا سایر فشارهای روانی می تواند باعث بروز رفتارهای پرخاشگرانه و نافرمانی شود. اما این رفتارها در کودکان دارای نافرمانی بیشتر از سایرین دیده می شود. این کودکان با نظم و قوانین مدرسه نیز مخالفت می‌کنند و باعث متلاشی شدن روابط دوستانه می‌شوند.

 

پیامدهای کارکردی اختلال لجبازی و نافرمانی

در صورتی که اختلال لجبازی و نافرمانی در طول رشد ادامه یابد، افراد مبتلا به این اختلال تعارض‌های مکرری را با والدین، معلمان، سرپرستان، همسالان و همسر خود تجربه می کنند. این گونه مشکلات اغلب به اختلالات قابل ملاحظه در سازگاری هیجانی، اجتماعی، تحصیلی و شغلی فرد منجر می‌شوند.

 

چگونه اختلال نافرمانی مقابله‌ای در کودک درمان می شود؟

درمان به موقع از عواقبی که در آینده می‌تواند بر کودک تاثیر گذار باشد جلوگیری می‌کند. روش‌های درمانی به علائم و نشانه های اختلال در کودک، سن کودک و وضعیت سلامتی کودک و شدت این اختلال در کودک بستگی دارد.

درمان رفتاری-شناختی

در این روش کودک یاد می‌گیرد که مسائل و مشکلات را به روش‌های مناسب و ساده تر حل کند و همچنین یاد می‌گیرد که چگونه خشم و عصبانیت خود را کنترل کند.

خانواده درمانی

این درمان به ایجاد تغییرات گسترده در خانواده کمک می‌کند و مهارت های برقراری ارتباط در خانواده را بهبود می بخشد. داشتن یک کودک با اختلال نافرمانی مقابله‌ای برای والدین بسیار چالش برانگیز است و حتی بر روابط بین والدین نیز تاثیر منفی دارد. از این رو خانواده ها نیز نیاز به یادگیری مهارت هایی در این زمینه دارند.

گروه درمانی

در این روش کودک مهارت های برقراری ارتباط را یاد میگیرد.

دارودرمانی

این روش برای درمان اختلال نافرمانی مقابله ای اغلب استفاده نمی‌شود. اما در کودکانی که اختلالات همراه مانند بیش فعالی نیز داشته باشند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

 

– نسیم ورانلو

مربی کار با کودک اتیسم

 

 


 

علائم هشدار دهنده اتیسم تا قبل از ۱ سالگی

 

علائم هشدار دهنده اتیسم تا قبل از یک سالگی در کودکان چیست؟ 

در این متن با این علایم تا قبل از یک سالگی کودک آشنا خواهید شد. مشاهده هر گونه از این علائم مبنی بر وجود قطعی اختلال اتیسم نیست بلکه در صورت بروز چنین نشانه‌هایی نیاز است که رفتار کودک توسط پزشک متخصص ارزیابی دقیقتر گردد تا شک و شبهه ای باقی نماند.

 

علائم هشدار دهنده اتیسم تا سن ۳ ماهگی

  • عدم واکنش متناسب در مواجهه با شنیدن صدای بلند و بی‌توجهی به شنیدن صدای مادر
  • عدم تعقیب چشمی اشیا یا افراد در حال حرکت
  • بی‌توجهی به گرفتن اشیا
  • چهره‌ای بی تفاوت و عاری از هر گونه لبخند حتی در مواجهه با دیدن چهره والدین
  • عدم تولید اصوات نا مفهوم مانند غان و غون
  • عدم ‌تمایل به برقراری ارتباط با دیگران و بی اهمیتی نسبت به حرکات آنها
  • بیماری هایی مانند تشنج و صرع

 

علائم هشدار دهنده اتیسم تا سن ۷ ماهگی

  • بی تفاوتی نسبت به اتفاقات پیرامون
  • عدم واکنش رفتاری نسبت به مشاهده محبت دیگران
  • عدم تولید اصوات مانند صدای خنده و شادی
  • عدم توجه به دیگران در زمان شنیدن اسم خود
  • بی توجهی به گرفتن اشیا
  • عدم تمایل به انجام بازی مانند “دالی موشه” و اجتناب از برقراری تماس چشمی

 

علائم هشدار دهنده اتیسم تا سن ۱۲ ماهگی

  • عدم توانایی استفاده از مهارت های حرکتی حتی حرکت به صورت چهار دست و پا
  • عدم استفاده از مهارت های زبانی حتی به صورت تک کلمه ای
  • نقص در یادگیری و استفاده از مهارت‌های گفتاری
  • به کار بردن عبارات و کلمات تکراری در زمان شرکت در گفت و گو های جمعی
  • عدم بروز حرکات بدنی مانند تکان دادن بدن یا سر
  • تمایل به انجام حرکات تکراری مانند تکان دادن سر و چرخش سر و…
  • عدم اشاره به اشیا یا تصاویر پیرامون
  • عدم توانایی برای ایستادن
  • ناهماهنگی در عضلات بزرگ مورد نیاز برای دویدن و بالا رفتن از ارتفاع
  • عدم هماهنگی در عضلات کوچکتر
  • عدم پذیرش تغییرات در برنامه روتین

 

اختلال اوتیسم فقط بر مهارت‌های گفتاری و رفتاری کودکان تاثیر نمی‌گذارد بلکه بر عملکرد بسیاری از اندام‌های بدن نیز اختلال ایجاد می‌کند که اغلب پزشک متخصص برای کاهش درد و رنج آنان داروهایی را تجویز می کند از جمله:

  • مشکلات گوارشی مانند نقص در هضم و بلع غذا
  • بروز بیماری هایی مانند یبوست، اسهال و التهاب روده
  • اختلالات خواب مانند تاخیر در به خواب رفتن و بیداری مکرر در طی شب

 

–  آرزو بصیری
مربی کار با کودک دارای اتیسم

 

اگر تصور می‌کنید کودک شما دارای علایمی است به بخش آیا کودک من اتیسم دارد؟ وارد شوید و پرسشنامه متناسب را رده سنی کودک خود را تکمیل نمایید.

 

 


مجموعه کلاسهای نقاشی استاد کیومرث قورچیان ویژه رده های سنی مختلف اتیسم در مرکز تهران اتیسم

ثبت‌نام دوره‌های نقاشی استاد کیومرث قورچیان ویژه رده‌های سنی مختلف اتیسم

 

مجموعه کلاسهای نقاشی استاد کیومرث قورچیان ویژه رده های سنی مختلف اتیسم در مرکز تهران اتیسم

 

 

مرکز تهران اتیسم با همکاری قطب عصب روانشناسی شناختی برگزار می‌کند:

 

مجموعه کلاس‌های آموزش نقاشی استاد کیومرث قورچیان 

مخاطبان این دوره از کلاس‌ها کودکان، نوجوانان و جوانان دارای اتیسم خواهند بود. شرکت کنندگان بر اساس گروه سنی گروه بندی خواهند شد.

برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام در این مجموعه دوره‌ها می‌توانید از ساعت ۸ الی ۱۶ با شماره تلفن ۸۸۳۵۱۳۵۶-۰۲۱ تماس حاصل نمایید.

 

مجموعه کلاس‌های نقاشی استاد کیومرث قورچیان زیر مجموعه‌ای از دوره‌های متنوع آکادمی آموزش‌های فنی و هنری مرکز تهران اتیسم است. برای مشاهده و کسب اطلاعات بیشتر در مورد دیگر دوره‌های این آکادمی که در این آینده آغاز به کار خواهند کرد می‌توانید به این صفحه مراجعه کنید و یا در بخش اخبار مرکز تهران اتیسم، دوره‌های جدید را دنبال کنید.

 

همچنین می‌توانید داستان حضور و بازدید استاد کیومرث قورچیان از مرکز تهران اتیسم را در این بخش مطالعه نمایید.

 

 


آکادمی آموزش‌های فنی و هنری افتتاح شد

 

آکادمی آموزش‌های فنی و هنری به عنوان زیر مجموعه‌ای از خدمات مرکز تهران اتیسم با همکاری قطب عصب‌روانشناسی شناختی افتتاح شد.

این آکادمی در راستای رفع یکی از نیازهای مهم جامعه اتیسم ایران و به منظور کشف استعدادها، ارتقاء و توانمندسازی کودکان و نوجوانان دارای اتیسم گام بر می‌دارد.

در آکادمی فنی و هنری مجموعه متنوعی از دوره‌های هنری و فنی با بهره‌گیری از اساتید و مدرسین مجرب آشنا به اتیسم ارائه می‌شود. از جمله این دوره‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • نقاشی
  • معرق‌کاری
  • موسیقی
  • کامپیوتر
  • فتوشاپ
  • تصویرسازی دیجیتال
  • عکاسی

 

مجموعه دوره‌های آکادمی آموزش‌های فنی و هنری ویژه نوجوانان و جوانان دارای اتیسم طراحی شده است. لذا کلیه نوجوانان و جوانان دارای اتیسم با عملکرد بالا و یا نوجوانان و جوانان دارای نارسایی‌های ارتباطی می‌توانند در این دوره‌ها شرکت کنند.

 

جزئیات دوره‌های ارائه شده در این آکادمی به مرور در وب‌سایت مرکز تهران اتیسم در بخش خبرها و همچنین در همین صفحه به روز رسانی خواهد شد.

 

 

برای کسب اطلاعات بیشتر  و ثبت‌نام در دوره‌ها می‌توانید با شماره تلفن ۰۹۳۳۵۳۷۴۳۳۵ تماس حاصل نمایید.

 


بازدید استاد کیومرث قورچیان از مرکز تهران اتیسم همراه با خبرهای خوب برای جامعه اتیسم

​استاد کیومرث قورچیان، نقاش برجسته ایرانی، روز گذشته مورخ ۲۸ آذرماه ۱۴۰۱، میهمان مرکز تهران اتیسم بودند.

در این دیدار که با حضور پروفسور حمیدرضا پوراعتماد به عنوان میزبان و ریاست مرکز تهران اتیسم برگزار شد، استاد قورچیان با خدمات متنوع تشخیصی، توانبخشی و درمانی در مرکز تهران اتیسم آشنا شدند.

 

 

در ادامه این ملاقات و در راستای مجموعه اهداف مرکز تهران اتیسم برای کشف استعدادها، ارتقاء و توانمندسازی کودکان و نوجوانان دارای اتیسم یک توافق همکاری میان مرکز تهران اتیسم و استاد قورچیان شکل گرفت. در همین راستا تصمیم به برگزاری مجموعه‌ای از کلاس‌های آموزش نقاشی توسط استاد قورچیان برای رده‌های سنی مختلف گروه کودکان و نوجوانان دارای اتیسم و اختلالات مشابه در مرکز تهران اتیسم گرفته شد.

جزئیات دوره‌های آموزش نقاشی در روزهای آینده از طریق وب‌سایت مرکز تهران اتیسم منتشر خواهد شد.

 

برای مشاهده بزرگتر روی تصاویر کلیک کنید.

 

❞برای دور شدن از هیاهوی روزمره به تکرار پناه میبرم❝

در ادامه این دیدار صمیمانه استاد قورچیان به بیان بخش‌هایی از تجربیات شخصی خود در زندگی پرداختند. ایشان با اشاره به مشکلات، به هم ریختگی‌ها و هیاهوی روزانه زندگی بیان کردند که برای رهایی از آن‌ها و دریافت آرامش، شب‌ها به خوشنویسی روی می‌آورند. هنری که نسبت به هنر نقاشی در درجه دوم اهمیت برای ایشان قرار دارد ولی با اینحال خوشنویسی از آن‌جایی که دارای تکرارهای بسیار و حرکت‌های روتین است، این تکرارها و روتین‌ها به ایشان آرامش می‌بخشد.

 

توجه به این نکته برای خانواده‌های کودکان دارای اتیسم بسیار حائز اهمیت است. برخی از ویژگی‌های اتیسم اگر در مسیر صحیح قرار گیرد می‌تواند زمینه ساز شکوفایی استعدادها و توانایی‌های کودکان شود.

 


راه‌های کاهش اضطراب در کودکان دارای اتیسم

برای کاهش اضطراب در کودکان با اختلال طیف اتیسم از گروه‌های درمانی مختلفی می‌توان بهره گرفت.

در ادامه برخی از این روش‌ها توضیح داده شده است.

 

درمان شناختی رفتاری (CBT)

یکی از موثرترین روش‌ها برای درمان اختلالات اضطرابی درمان شناختی-رفتاری است. این روش از درمان با کمک آموزش راهبردهای شناختی به شناسایی باورهای ناکارآمد و افکار اضطراب‌آور پرداخته و با کمک تکنیک‌های رفتاری نظیر تنفس عمیق و آرام‌سازی سعی در مقابله با عامل ترس و تهدید دارد.

برای درمان اضطراب در کودکان دارای اتیسم از نسخه اصلاح‌شده درمان شناختی-رفتاری استفاده می‌شود که اثربخشی آن در کاهش علایم اضطرابی در کودکان و نوجوانان دارای اتیسم با عملکرد بالا در شماری از مطالعات مشاهده شده‌است.

برای اثربخشی بیشتر این روش از درمان برای کودکان و نوجوانان دارای اختلال طیف اتیسم توصیه می‌شود از ایفای نقش و تصاویر بصری در طول درمان استفاه شود، آموزش ارتباطات و مهارت‌های اجتماعی جز برنامه‌های کلی درمان اضطراب باشد، والدین مشارکت جدی در روند درمان داشته باشند و آموزش‌های روانی لازم به آنان داده شود، به تعمیم مهارت‌ها توجه ویژه شود و کودک فنون یادگرفته را در محیط‌های دیگر نظیر خانه به‌کار ببرد. به منظور افزایش انگیزه و مشارکت کودک در طول درمان بهتر است تا علایق خاص و بیش از حد کودک در جلسات درمانی ادغام شود.

 

گروه درمانی

گروه‌درمانی یکی دیگر از روش‌های کاهش اضطراب است. گروه‌درمانی می‌تواند در بهبود مهارت‌های اجتماعی و توانایی تعامل موثر باشد. همچنین گروه‌درمانی احتمال تغییر ذهنی و ایجاد رفتار بهنجار را افزایش می‌دهد. گروه‌درمانی برای کودکان دارای اختلال طیف اتیسم بیشتر بر افزایش مهارت‌های اجتماعی تاکید دارد. در گروه‌درمانی، این کودکان ضمن برقراری ارتباط با یکدیگر مهارت‌های اجتماعی نیز یاد می‌گیرند که همین یادگیری مهارت‌های ارتباطی در کاهش اضطراب آنان موثر است. این روش از درمان ‌می‌تواند به عنوان یک راهبرد مکمل در کنار سایر درمان‌ها استفاده شود.

 

بازی‌درمانی

بازی درمانی یکی دیگر از انواع روش‌هایی است که در کاهش مشکلات روانشناختی کودکان دارای اختلال طیف اتیسم موثر است. در حقیقت نزدیکی به کودک و بازی با او در کاهش نشانه‌های اضطراب تاثیرگذار است. از آنجایی که این کودکان در روابط اجتماعی و ارتباطی ضعف دارند، بنابراین دچار اضطراب می‌شوند که بازی‌درمانی و نزدیکی و ارتباط با دیگران می‌تواند در کاهش اضطراب آنان موثر باشد. از این روش درمانی ‌می‌توان به عنوان یک راهبرد مکمل در کنار سایر درمان‌ها استفاده کرد.

 

مداخلات رفتاری

مداخلات رفتاری با ایجاد فرصت تمرین رفتار و مهارت مناسب باعث رشد اجتماعی، مقابله با اضطراب و تعمیم‌پذیری رفتار مناسب می‌گردد. آموزش مهارت‌های خودیاری و افزایش دامنه علایق، به عنوان پایه‌های درمانی در رفتاردرمانی کودکان با اختلال طیف اتیسم است. این درمان در کنار درمان‌های دیگر نظیر گروه‌درمانی می‌تواند باعث اثربخشی بیشتر آن شود.

 

دارودرمانی

دارودرمانی یکی دیگر از روش‌هایی است که می‌تواند موجب کاهش اضطراب گردد اما نکته حائز اهمیت این است که نمی‌تواند به طور کامل علایم را از بین ببرد، همچنین برخی داروهای ضداضطراب بسیار قدرتمند هستند و در برخی افراد می‌توانند موجب عوارض شدیدی گردند. دارو می تواند یک راهکار کوتاه مدت باشد و مهم این است که از راهکارهای دیگری نیز برای درمان اضطراب کودک دارای اتیسم استفاده گردد.

 

شن و ماسه‌بازی

این روش را می‌توان نوعی از بازی‌درمانی غیرمستقیم در نظر گرفت که درمانگر در آن به عنوان تسهیلگر عمل می‌کند و مراجعان می‌توانند آزادانه هیجانات و تصاویر ذهنی خود را با استفاده از جعبه شن و اشیای مینیاتوری مختلف در جعبه شن خلق کنند. روش شن و ماسه‌بازی را می‌توان در درمان مشکلات اضطرابی کودکان به کار گرفت. چرا که کار با سینی شن به کودک این فرصت را می‌دهد تا در محیطی امن به جستجو و کشف ترس‌هایش بپردازد و با بازآفرینی رویدادها به ترس‌هایش عینیت بخشد، نسبت به آن‌ها به بینش برسد و برای حل مسائل مختلف راه‌حل پیدا کند. می‌توان به این روش به دید یک درمان کمکی نگریست.

همچنین پژوهش‌ها حاکی از آن است که هنردرمانی از جمله نقاشی، پت‌تراپی و موسیقی‌درمانی نیز می‌تواند برای کاهش اضطراب کودکان با اختلال طیف اتیسم نقش داشته باشد. نکته حائز اهمیت این است که اضطراب در هر یک از کودکان با اختلال طیف اتیسم به صورت متفاوتی متجلی می‌گردد، و نمی‌توان گفت که این روش‌های درمانی می‌توانند برای تمامی این کودکان مورد استفاده قرار بگیرند و موثر واقع شوند. همچنین هیچ از یک از روش‌های درمانی فوق نتوانسته‌اند تا کنون برای درمان کامل علایم اضطرابی کارآمد باشند.

متن از حانیه صیادی

دانشجوی دکتری روانشناسی شناختی دانشگاه شهید بهشتی

تهران اتیسم

 

در تهران اتیسم بسیاری از این خدمات ارائه می‌شود. برای آشنایی بیشتر با خدمات تهران اتیسم می‌توانید به بخش خدمات مراجعه کنید و همچنین از بخش کارگاه‌ها و دوره‌های مرکز تهران اتیسم دیدن فرمایید.

 

 

منابعی که در تهیه این مطلب از آن‌ها استفاده شده است:

Sukhodolsky, D. G., Bloch, M. H., Panza, K. E., & Reichow, B. (2013). Cognitive-behavioral therapy for anxiety in children with high-functioning autism: A meta-analysis. Pediatrics, 132(5), e1341–e1350.

Vasa, R. A., Carroll, L. M., Nozzolillo, A. A., Mahajan, R., Mazurek, M. O., Bennett, A. E., … & Bernal, M. P. (2014). A systematic review of treatments for anxiety in youth with autism spectrum disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders, 44(12), 3215-3229.

Reaven, J., Blakeley-Smith, A., Culhane-Shelburne, K., & Hepburn, S. (2012). Group cognitive behavior therapy for children with high-functioning autism spectrum disorders and anxiety: a randomized trial. Journal of child psychology and psychiatry, and allied disciplines, 53(4), 410–۴۱۹.

McConachie, H., McLaughlin, E., Grahame, V., Taylor, H., Honey, E., Tavernor, L., Rodgers, J., Freeston, M., Hemm, C., Steen, N., & Le Couteur, A. (2014). Group therapy for anxiety in children with autism spectrum disorder. Autism : the international journal of research and practice, 18(6), 723–۷۳۲.

Williams, S., Leader, G., Mannion, A., & Chen, J. (2015). An investigation of anxiety in children and adolescents with autism spectrum disorder. Research in Autism Spectrum Disorders, 10, 30-40.

Vasa, R. A., Carroll, L. M., Nozzolillo, A. A., Mahajan, R., Mazurek, M. O., Bennett, A. E., … & Bernal, M. P. (2014). A systematic review of treatments for anxiety in youth with autism spectrum disorders. Journal of Autism and Developmental Disorders, 44(12), 3215-3229.

نقدیشی، مهسا و اعلمی، مهدی،۱۳۹۴،اثربخشی هنردرمانی بر کاهش اضطراب کودکان دارای اوتیسم،دومین کنفرانس بین المللی روانشناسی،علوم تربیتی و سبک زندگی،مشهد،https://civilica.com/doc/497961

 


 

 

 

۷۰ درصد خانواده و ۳۰ درصد درمانگر، تجربه مادر کیان

حدود دو سال پیش بود که ما متوجه شدیم که پسرمون یک چیزایش درست نیست و اصلاً کلام نداشت. من از اطرافیان می شنیدم که می گفتن بهمون بی­محلی می­کنه، و من توی اینترنت می­خوندم که مثلا چرخوندن چرخ وسایل، ردیف کردن ماشین­ها و … که همه اینها رو پسرم داشت و روزی ۶ تا ۸ ساعت تلویزیون می­دید که چون تلویزیون روشن بود ما متوجه نمی­شدیم که مشکل­اش چقدر هست. تا اینکه تصمیم گرفتیم ببریمش پیش دکتر مغز و اعصاب، که گفتن مشکل ارتباط محیطی داره و دکتر پوراعتماد رو بهمون معرفی کردن.

خوب از همون اول من و همسرم دنیا رو سرمون خراب شد و تا چند روز انگار توی این دنیا نبودیم و نمی­خواستیم باور کنیم. و به انواع و اقسام اتفاقات آینده فکر می­کردیم که آینده پسرمون چی می­شه؟ ولی بعد از چند روز به خودمون اومدیم و گفتیم که باید درمان رو شروع کنیم و اگر انجام ندیم از این بدتر هم ممکنه بشه.

رفتیم پیش دکتر پوراعتماد و ارزیابی کردن، بعد ارزیابی من اصلاً ناامیدی توی چهره­شون ندیدم و این امیدوارم می­کرد و گفتن این جمله که پسرتون خوب میشه انگار یه نور امیدی توی قلبم روشن شد و همون شد انگیزه ای برام و اینکه توی این راه ۷۰ درصد خانواده مهمه و ۳۰ درصد درمانگر، واقعاً ما به عینه دیدیم که تا خودمون برای بچه­ مون تلاش نمی­کردیم جدا از آموزش، به نتیجه دلخواه نمی­رسیدیم.

توی این مسیر ما از کسایی که می­تونستن بهمون کمک کنن کمک گرفتیم و به بقیه خانواده که نمی­تونستن کمک کنن چیزی نگفتیم، پیشنهادم برای خانواده ها اینه که اینکار انجام بدن. ما واژه اتیسم رو بعد از چند وقت فراموش کردیم و گفتیم پسرمون این مشکلات رو داره و باید برطرف بشه.

نکته بعدی اینه که بازی­ها و کارهای روزمره رو من و همسرم تقسیم می­کردیم که یه ساعاتی من با پسرم بازی می­کردم و یه ساعاتی همسرم، تا آخر شب. اینطوری بود که به یک نفر فشار نمی­اومد و موفق­تر هم بودیم. در آخر اینکه به حرف­های اطرافیان و خانواده­هایی که همش از خوب نشدن بچه­ها و ناامیدی حرف می­زنن توجه نکنین چون تو این راه فقط خود پدر و مادر و نزدیکان هستن که بهترین کمک رو به بچه می­تونن بکنن، البته من خودم به شخصه از تجربه مادرانی که موفق شده بودن کمک گرفتم و استفاده کردم.

 


 

معرفی افراد خودساخته دارای اتیسم، این قسمت: جو جیمز

 

جو جیمز یک عکاس خودآموخته و دارای اتیسم است که تصاویر خیره کننده‌اش باعث محبوبیت او در شبکه‌های اجتماعی شده است. او از توجهی که از عکس هایش دریافت کرده است به عنوان بستری برای گسترش آگاهی و درک در مورد اتیسم خود استفاده می کند که او آن را یک «ابرقدرت» توصیف می‌کند.

جو میگوید:”من می توانم از چیزهایی عکس بگیرم که دیگران نمی بینند. زیرا من به جهان متفاوت نگاه می کنم.”

او به دلیل اینکه دارای اتیسم است، توانایی به یاد آوردن چیزها را با جزئیات دقیق دارد و توضیح میدهد که این توانایی برای عکاسی او مفید است زیرا میتواند هزاران تصویر را در ذهن خود ذخیره کند. جو حافظه عکاسی (ایدتیک) خود را به عنوان “ابر قدرت” خود توصیف می کند زیرا به او این توانایی را می دهد که سریعتر از بسیاری از مردم اطلاعات را جمع آوری کند، همه چیز را در مورد موضوعی یاد بگیرد و سپس بر آن مسلط شود.

جو پس از استفاده از این ذخیره‌سازی عکس‌ها در ذهنش و مقایسه آن‌ها با چیزهایی که در زندگی واقعی می‌بیند (مانند زوایا و نور)، عکس‌هایش را طوری نشان می‌دهد که فکر می‌کند باید دیده شوند. “من چیزی را می بینم که دیگری نمی بیند”

جو در جوانی عملکرد بالایی نداشته، بیشتر اوقات ارتباط او غیرکلامی بود، وقتی صحبت می کرد با زمزمه یا لکنت بود و همچنین تیک داشت.

جو می گوید:
“من معتقدم که هر فرد دارای اتیسم توانایی هایی دارد که پنهان است و باید تشویق شود.”

جو دوست دارد اتیسم را یک ابرقدرت توصیف کند. او توضیح داد که جامعه ما بدون ذهن‌های درخشان افراد دارای اتیسم مثل قبل نخواهد بود. داروین، نیوتن، اینشتین، موتزارت، جیمز جویس، بیل گیتس و استیو جابز همه در طیف اتیسم قرار گرفته اند. از آنجایی که اتیسم در جامعه ما بسیار مورد انگ است، توانایی‌های درخشان افراد دارای اتیسم به اندازه کافی مورد تایید قرار نمی‌گیرد با این حال، جو مشتاق است روشن کند که «گفتن “ابرقدرت” به این معنی نیست که زندگی آسان است.

زندگی مرد عنکبوتی آسان نیست. زندگی او به دلیل قدرت فوق العاده‌اش از کار افتاده است. او نمی‌تواند یک زندگی عادی داشته باشد زیرا تصمیم می‌گیرد از قدرت فوق العاده خود برای چیزی شگفت انگیز استفاده کند. به همین دلیل آن را مقایسه می‌کنم.»

جو به همراه سگ خود که او را در سفرها همراهی می کند درواقع به نوعی به پت تراپی هم روی آورده است.

 

– گردآوری و ترجمه از نسیم عابدی، برای تهران اتیسم

 


اتیسم و سندروم اتیسم پس از مواجهه با لوازم دیجیتال، پروفسور پوراعتماد در شبکه جام جم

 

 

 
گفتگوی برنامه خانه مهر شبکه جام جم با پروفسور حمیدرضا پوراعتماد در اول آذرماه ۱۴۰۱
در این برنامه در مورد سندروم اتیسم پس از مواجهه با لوازم دیجیتال و تفاوت‌های آن با اختلال طیف اتیسم گفتگو شده است.